برای هفتاد دقیقه، تعادل واژه کلیدی مسابقه پرسپولیس با الهلال در عمان به شمار میرفت. رقابتِ نزدیک و نمایش محتاطانه، همه چیز را برای رقمخوردن یک تساوی بدون گل فراهم کرده بود اما محسن مسلمان، تعادل مسابقه را به سود تیم برانکو به هم زد. محسن با شوت زمینیاش، بعد از مدتها موفق به گلزنی برای پرسپولیس شد اما با چهرهای آرام از زمین مسابقه بیرون نرفت. یک نمای نزدیک از صورتِ مسلمان در لحظه تعویض، نشان میداد که گلِ مساوی الهلال چه ضربه بزرگی برای این ستاره بوده است. او در آستانه تبدیلشدن به ستاره اصلی این مسابقه و مرد اول تیترهای درشت روزنامههای ورزشی صبحِ فردا بود اما کرنر حریف آبیپوش، چیزهای زیادی را از مسلمان گرفت. در لحظه ترک زمین با تصمیم برانکو، محسن تسلیم حسرت شده بود اما این حسرت پررنگ، نمیتوانست روز درخشان او را زیر سوال ببرد. هافبک شماره 77 در ادامه یک فصل درجهیک، باز هم خستگیناپذیر نشان داد. باز هم نظم دفاع حریف را به هم ریخت، باز هم برای تیمش جنگید و باز هم همه تواناش را به کار بست تا وظایفاش را به بهترین شکل ممکن انجام بدهد. او مسلمانترین بازیکن نبرد امروز بود. با همان نبوغ و همان تلاش همیشگیاش. ستارهای که تا مرز فراموششدن پیش رفت اما دوباره اوج گرفت و به امضای خودش در فوتبال ایران رسید. کافیست شادی گل عصیانگرانه امروز او را کنار شادی کودکانه لوکا تونیوار بعد از اولین گلزنی به پرسپولیس در لباس ذوب قرار دهید تا متوجه شوید که او همه این سالهای پرفراز و نشیب را پشت سر گذاشته تا به پختگی امروزش برسد. او حالا یک ستاره کلیدی برای تیم برانکوست. یک شماره 10 که 77 میپوشد.