وقتی سالِ 2009 زلاتان ایبراهیموویچ تصمیم گرفت اینتر را به مقصدِ بارسلونا ترک کند اصطلاحی را به واژگانِ فوتبالیِ سریِ آ اضافه کرد: mal di pancia (معده درد)، یعنی وقتی که حسی بهت میگوید زمانِ رفتن و ترکِ تیمت فرا رسیده است. هیگوایین میتواند از این اصطلاحِ زلاتان استفاده کند، اما در هر صورت انتقالِ او از ناپولی به یوونتوس لقبِ جنجالیترین ترنسفرِ تاریخِ ایتالیا را به خودش گرفته است.
هیگوایین حالا جایِ ژوزه آلتافینی که سالِ 1972 مسیری مشابه طی کرد و به core ‘ngrato (قلبِ بیوفا) از سویِ ناپلیها ملقب شد را میگیرد. بیست سالِ بعد سریِ آ یک ترنسفرِ جنجالیِ دیگر را تجربه کرد. وقتی روبرتو باجو سالِ 1992 از فیورنتینا به یوونتوس پیوست در خیابانهایِ فلورانس شورش به پا شد. اما برعکسِ هیگوایین که حالا ناپلیها پیراهنش را پاره میکنند، باجو هیچ علاقهای به ترکِ فیورنتینا نداشت.
دو سال از رفتنِ کونته میگذرد و حالا یوونتوس گرانقیمتترین بازیکنِ تاریخِ سریِ آ را خریده و بابتش بیشتر از پولی که برایِ جیجی بوفون و لیلان تورام رویِ هم داده بود پرداخته است. هیگوایین حالا سومین بازیکنِ گرانقیمتِ تاریخ، بعد از گرت بیل و کریستیانو رونالدو است. اگر گزینهیِ دائمی کردنِ قراردادِ مهدی بنعطیه را هم در نظر بگیرید، یوونتوس در این تابستان 162 میلیون یورو خرج کرده است، بیش از هر باشگاهی در اروپا، بیش از تمامِ 19 تیمِ دیگرِ سریِ آ رویِ هم. در واقع در سریِ آ تا اینجایِ تابستانِ ترنسفرها تنها رم، لاتزیو و ناپولی بالایِ 10 میلیون یورو خرج کردهاند.
نکتهیِ ترسناک برایِ سریِ آ این است که یوونتوس همچنان اصرار دارد خریدِ هیگوایین ارتباطی به علاقهیِ منچستر یونایتد به پل پوگبا ندارد. البته با توجه به شرایطِ کنونی بعید است دیگر پوگبا در تورین ماندگار باشد. یوونتوس این گزینه را دارد که پولِ قراردادِ هیگوایین را در دو نوبتِ 45 میلیون یورویی بپردازد و حتی میتواند برایِ بخشی از آن بازیکنانی مثلِ روبرتو پریرا، ماریو لمینا، هرنانس و سیمونه زازا را به ناپولی، و تیمهایِ دیگر بدهد.
یوونتوس حالا با خریدِ میرالم پیانیچ از رم و هیگوایین از ناپولی بیش از هر وقتِ دیگری در سریِ آ دستنیافتنی شده است.
جیمز هورنکاسل