به گزارش فرتاک ورزشی، بازتاب داخلی و خارجی پنالتی طارمی زودگذر است و خوشبختانه با عذرخواهیاش در اینستاگرام، کامنتهای آلوده در پیج او، دوباره قلب و گل شد!
هوادار، قدرشناس است و میداند اگر طارمی از ریزه اسپور برنمیگشت، پرسپولیس الان ٥٩ امتیازی نبود. آنچه باید از خلال این هیاهو، درس بگیریم: موقعیت باشگاه + آینده مهاجمی که از لحاظ فنی، کیفیت ممتازی دارد.
نقش برانکو
مهر ٩٤ طارمى دلخور بود از اینکه جرى بنگسون پنالتی پرسپولیس را مقابل تراکتور زده است. برانکو گفت کمتر در دنیا میبینید بازیکنی که پنالتی گرفته، خودش بزند. چون احتمالاً مصدوم است و هیجان زده، پس بیش از بقیه پنالتی خراب میکند.
اما تصمیم برانکو مقابل نفت برگشت. پنالتی طارمی را به خودش داد، بیرانوند گرفت. سه دقیقه بعد سوشا گل خورد. ٢ امتیاز پرسپولیس پرید، در پایان فصل هم با تفاضل، قهرمانی به استقلال خوزستان رسید.
یا پنالتى شهرآورد که باز بحث شد بین بازیکنان «تو نزن، من بزنم» سرانجام طارمی زد و رحمتی گرفت. برانکو از فروردین ٩٤ سرمربی پرسپولیس است و با گذشت دو سال، هنوز مسئله طارمی و پنالتیها حل نشده به نظر می رسد.
حالا برای چندمین بار میگوید طارمی دیگر پنالتی نخواهد زد!
فوتبال ما مدیون برانکو است. او واقعاً در فوتبال پروفسور است اما در باشگاه و تیم ملی، خاطرات خوبی از مدیریت ستارهها توسط برانکو نداریم.
طارمی و آیندهاش
با عراق در جام ملتها، ٨ نفر پنالتی زدند. نوبت داشت به دروازهبانها میرسید اما قوچاننژاد شرایطش را نداشت و تصمیم گرفت نزند. حالا چطور؟ پنالتیزن اول تیمش در هلند است؟!
طارمی باید ضعف نواختن پنالتی و ضربات ایستگاهی را برطرف کند. اساساً بازیکنی که بر هیجاناتش مسلط نیست، نباید پنالتی بزند.
مهدی اگر به (تمرکز، آرامش و خونسردی) فرشاد پیوس برسد، نه تنها هرگز به تماشاگران «هیس» نخواهد داد، بلکه آمار گلهایش دستنیافتنی خواهد شد. فرشاد شاید یادش نباشد مقابل عقاب و بانک سپه، پنج + پنج موقعیت داشت، هر ١٠ تا را گل کرد.
تامین آرامش ذهنى طارمى، در وهله اول به عهده خودش است. باشگاههای بزرگ برای روح و روان بازیکنانشان هزینه میکنند. در ایران، خرج ساقها را هم به زور میپردازیم.