به گزارش فرتاک ورزشی، شماره هفت نداشتن، مثل نداشتن گلخانه در اپارتمان است یا نداشتن استخر در محیط کار یا نداشتن دریا در مرکز شهر یا نداشتن آپشن در ماشین، مثل نداشتن موسیقی خوب در گوشی موبایل و حتی نداشتن همراهی پایه برای برنامه سینما یا تئاتر اخر هفته. شماره هفت فوتبال چنین تعبیری باید در زندگی داشته باشد. یعنی اگر نباشد اتفاقی در شکل عمومی زندگی نمیافتد اما اگر باشد یک چیز زیبا, یک منظره حیرت انگیز, یک لحظه رویایی یا یک خاطره به یاد ماندنی برایمان می سازد.
ما پرسپولیسی ها سال ها یک تیم داشتیم بدون شماره هفت. به نداشتنش هم عادت کرده بودیم. با نبودنش گاهی بردهایم، گاهی باخته ایم, لحظه هایی را کیف کرده ایم و یک جاهایی بد شده ایم با تیم محبوبمان. ولی در تمام این سال ها به نظر می رسید که رسیدن به آن رویاها چیزی کم دارد و آن "یک شماره هفت درجه یک" است. شماره هفتی که در کنار همه لذت هایمان بتواند آن منظره, لحظه و خاطره را برایمان دلچسبتر کند. شماره هفتی که دیروز برای تیممان بازی کرد قرار است چنین کاری برایمان بکند."شاه ماهی" در کنار ماست تا راحت تر به رویاهایمان برسیم. دیروز همه حواسشان به بازی پرسپولیس و سایپا بود و من حواسم به شماره هفت. با آن متانت و لبخندهای خواستنی اش. او شاید بتواند زود همه سکوهای خالی باقی مانده را پر کند, به هیجان مان بیاندازد و خدا را چه دیدهاید شاید جای جام خالی مانده آسیایی مان با پاهای جادویی او پر شود.
کامران بارنجی