چه زود یادتان رفت؛ با همین ١٢نفر والیبال رکورد سهمیه ها را شکستید

به گزارش سرویس المپیک فرتاک ورزشی، روزهای نخست المپیک2016 هم برای ایران مثل سایر دوره ها ایام انتظار است. انتظار برای روزهای پایانی و آغاز مسابقات کشتی و وزنه‌برداری  و گرفتن چند مدال و بر طبل شادانه کوبیدن! کاروان که به ایران بازمی‌گردد بازهم همان حرف های تکراری. اینکه این نتایج چیزی از شایستگی‌های نماینده‌های ما کم نمی‌کند. اینکه امکانات ما را نمی‌شود با خارجی‌ها مقایسه کرد. اینکه داوری به ضررمان بود و زمین کج بود و هزار فرافکنی دیگر. اما ماجرا همین جا تمام نمی‌شود. مسئولین کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش در رسانه ها حرف از برنامه‌ریزی می‌زنند. حرف از چشم‌انداز 4ساله‌ای که برای المپیک توکیو در نظر دارند و دوباره و دوباره این سیکل باطل ادامه پیدا می‌کند. در نهایت هم یک دوره یکی مثل احسان حدادی یک مدال برای ایران می‌گیرد تا مسئوولین باد در غبغب بیندازند. حالا همین احسان تا المپیک بعدی چه بلایی سرش می‌آید؟!خدا داند. در بحبوبحه تمام این داستان‌های تلخ رشته‌ای مثل والیبال پیدا می‌شود و آبروی ورزش یک کشور را می‌خرد. در سالی که همه کارشناسان نسبت به عملکرد کاروان ایران در ریو بدبین هستند، والیبال با کسب نخستین سهمیه المپیک در تاریخ این رشته برای کشور رکورد تعداد اعضای کاروان ایران را می‌شکند تا آقایان در روزهای بی‌مدالی پز کاروان شلوغشان را بدهند. اما همان آقایان و تیمشان امروز همه چیز را خیلی زودتر از موعد فراموش کرده اند!

سوزن نقدتان روی والیبال گیر کرده؟

اهالی ورزش به ویژه والیبالی‌ها یادشان نرفته روزهایی را که مسئولین کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش نوبتی سر تمرین تیم ملی می‌آمدند تا از افتخاری که والیبال با کسب سهیمه المپیک برای آن‌ها بدست‌آورده حرف بزنند. حالا اما همین آقایان شمشیر را برای والیبال از رو بسته اند! بگذریم از اینکه کمیسیون رسانه‌ای کمیته ملی المپیک خبرنگاران حوزه های اصلی المپیک را راهی این مسابقات نکرد. کشتی، وزنه‌برداری، تکواندو و والیبال اصلی‌ترین رشته‌های ایران در ریو هستند اما اهالی رسانه‌ای که عازم این سفر مهم شده‌اند عموما خبرنگاران حوزه وزارت و کمیته هستند. یعنی ار قضا همان رفقای قدیمی. اگر از این موضوع بگذریم حتی بی‌توجهی کمیته در اخذ آی دی کارت برای آنالیزور تیم ملی را هم فراموش کنیم، از سیاست انتشار اخبار رسانه هایی که نماینده هایشان در ریو حضور دارند نمی توان گذشت. رسانه‌ها همیشه می دانند که وقتی ملی‌پوش یا تیم ملی کشورمان که پرچم ایران را به تن دارند در کوران مسابقات هستند، زمان مناسبی برای نقد نیست. به همین دلیل هم همیشه بعد از برگزاری مسابقات به بررسی عملکرد همه جانبه می‌پردازند. این عرف اما این بار و برای والیبال رعایت نشد.

شورش دوستان کمیته علیه والیبال

عدم حضور سه والیبالیست تیم ملی در رژه کاروان از سوی رسانه های همان خبرنگاران به شدت محکوم شد، نه یک بار و دوبار بلکه دو روز بعد این ماجرا هم کماکان صفحاتشان ملی پوشان والیبال را مورد شماتت قرار می داد. رسانه هایی که یک هفته قبل و در مقابل اوج بی سلیقگی کمیته ملی المپیک در طراحی لباس ورزشکاران کاروان امام رضا سیاست سکوت را برگزیدند. همان رسانه ها اما امروز با هر اتفاقی یقه والیبال را می گیرند. حضور طوفانی مدیران ورزشی در ریو و رژه تا همین امروز سوژه طنزنویسان شده اما وقتی والیبالی ها از ماندن در ته صف رژه ناراحت می شوند، همین موضوع دستمایه نقد رسانه های نکته سنج می شود. در حالی که مجتبی عابدینی شمشیربازی و رضا رودکی جودو هم نسبت به این موضوع ابراز ناراحتی کردند. اما مشخص نیست چه می شود که تنها والیبال زیر ذره بین عیب جویان قرار می گیرد.

لطفا روزهای افتخار هم سمت والیبال نیایید

تکرار می کنم! والیبال تنها رشته تیمی ایران در المپیک ریو. بانی اصلی رکوردشکنی تعداد سهمیه های ایران در المپیک، تیمی که برای اولین بار در تاریخ والیبال ایران را راهی المپیک کرد امروز مورد بی مهری مسئولان و رسانه های متصل به آن ها قرار گرفته است. چرایی اش را خوب می دانیم اما فعلا کاری به آن نداریم، چون هر چه که باشد این منافع ملی است که آسیب می بیند، اما لطفا در آینده افتخارات والیبال را به نام خود نزنید چون این مجموعه راه جداگانه ای دارد که اگر نداشت حال و روزش مثل بقیه رشته های ورزشی کشورمان بود.