درست ساعتی بعد از پیروزی ایران بر ازبکستان و قطعی شدن صعود تیم ملی کشورمان به مرحله نهایی مسابقات جامجهانی روسیه بود که کارلوس کیروش در یکی از مصاحبههای خاص خودش مدعی شد: «دونفر در فدراسیون فوتبال از این صعود خوشحال نیستند.» همین یک جمله کافی بود تا شهر به هم بریزد. در خیابان سئول خیلیها سعی کردند موضوع را توجیه کنند و از شادمانی همگانی حرف بزنند اما واضح بود که کیروش هیچ حرفی را الکی به زبان نمیآورد و هیچکدام از حرفهای او هم همینطوری به حال خودش رها نمیشود.
آن روز که این جملات گفته شد روز 22خرداد بود. کمتر از یکماه بعد از آن اظهارات اما دوتن از مقامات عالیرتبه فدراسیون فوتبال از سمت خودشان کنار رفتند. روز 17تیر علیرضا اسدی به آن شکل عجیب از دبیرکلی فدراسیون عزل شد و روز 19تیر هم نوبت به امیر عابدینی رسید که پست اقتصادیاش در فدراسیون را ترک کند. همه میدانند که عابدینی روابط چندان خوبی با کیروش نداشت و جزو منتقدان او به شمار میآمد. حالا اما مهندس هم رفتنی شده تا فرمانروایی کیروش همچنان ادامه داشته باشد؛ با کمترین مزاحم و بدون کوچکترین ملال! حالا باید دید دفعه بعد سوزن او روی چه کسی گیر میکند. شاید نفر بعدی خود تاج باشد. کسی چه میداند؟ فقط حرفهای کیروش را با دقت گوش کنید و هیچکدام از جملات او را از یاد نبرید.