آیا استقلال به ثبات می‌رسد؟

در مورد استقلال این فصل  باید سوال جدیدی را مطرح کرد. باید پرسید آیا استقلال به ثبات می‌رسد؟ روند مصدومان استقلال یکی از عواملی است که به ثبات رسیدن استقلال را به تاخیر می‌اندازد اما این تنها دلیل نیست. دلیل دیگر در تصمیماتی است که منصوریان در فصل نقل وانتقالات گرفته است. علاقه او به هافبک تهاجمی و طراح، استقلال را با یک ترافیک شیرین در میانه میدان مواجه کرده که منصوریان را دچار دردسرهای تلخی هم خواهد کرد.

به پست‌های مختلف استقلال نگاه کنید. تقریبا مشخص است که کدام بازیکن در ترکیب اصلی بازی می‌کند و کدام بازیکن ذخیره است. اگر مصدومیت یا اتفاق غیرمنتظره‌ای نیفتد ترکیب خط دفاعی و خط حمله آبی‌ها مشخص است. معمای اصلی اما در میانه میدان است. جایی که شش بازیکن در آن حضور دارند. بازیکنانی که شاید به جز قائدی جوان همه آنها را باید در یک سطح قرار داد. جباروف، با سروصدای زیاد قطعا برای نیمکت نشینی به استقلال نیامده است. اگر قرار باشد نمرات بازیکنان هم بررسی شود جپاروف ۳۴ ساله قطعا رده اول را از آن خود خواهد کرد. جباری و نیمکت‌نشینی شاید چند هفته‌ای حاشیه‌ای نداشته باشد اما تصور آن برای طولانی‌مدت شدنی نیست. شجاعیان روی نیمکت. کدام مربی می‌تواند بازیکن ۲،۳ میلیاردی را روی نیمکت بگذارد؟ شجاعیان هم حتی اگر سکوت کند جواب هوادار و هیات‌مدیره و مدیرعامل با چه کسی است؟ بیت سعید هم شرایطی تقریبا مشابه دارد. اگرچه قیمت او بالای ۲ میلیارد نیست اما از بازیکنان گرانقیمتی است که برای بازی کردن به استقلال آمده. فرشید اسماعیلی شاید گزینه مناسبی برای نیمکت باشد اما نه این فصل.

او فصل گذشته خود را به عنوان یکی از بهترین بازیکنان استقلال مطرح کرد و بارها دست منصوریان را در لبه پرتگاه گرفت. همچنین او حامی سفت و سختی در کادرفنی دارد که با حمایت او در دربی فیکس شد و البته توانایی‌هایش هم نیمکت‌نشین کردنش را کار سختی می‌کند. مهدی قائدی. قطعا قرار نیست بازیکن اصلی باشد و هم‌ردیف ستاره‌های نام‌برده قرار بگیرد اما سکوها را فراموش نکنید. آنها که مدتها بود بازیکنان تکنیکی در ترکیب خود ندیده بودند با دریبل‌های قائدی نوجوان سیراب می‌شوند حتی اگر حاصلی برای تیم نداشته باشد. به این لیست جابر انصاری را هم اضافه کنید تا سنگینی وسط زمین استقلال بیشتر هم شود. سنگینی‌ای که شاید باعث سقوط استقلال از همان قسمت شود.

با این شرایط انتخاب سه گزینه از میان هفت گزینه هم‌سطح سخت‌ترین کار منصوریان است. او با هفت بازیکن موجود یا مجبور است از سیستم چرخشی استفاده کرده و با ثبات خداحافظی کند یا مجبور است یک سری بازیکنان را به عنوان نیمکت‌نشین انتخاب کرده و تبعات آن را هم بپذیرد. انتخاب این دوراهی، سرنوشت‌های متفاوتی را برای استقلال رقم خواهد زد.