شب گذشته یکی از تلخترین بازیهای استقلال در آزادی رقم خورد و صبر سکوها از کاپیتان پیشین خود به اتمام رسید تا شعارهای معروف سالهای اخیر برای مربیان ناموفق به وضوح شنیده شود. حالا پیروزی درخشان در دربی هم به دست فراموشی سپرده شده است.
علیمنصور در دوران حضور خود روی نیمکت داغ آبیها وعدههای زیادی به هواداران جوان و مشتاق این تیم داد اما در نهایت نتوانست به قولهای خود عمل کند. شکست سنگین در آسیا و عدم نتیجهگیری با بازیکنان گرانقیمت باعث شد تا خودش پیش قدم شود و با سرمربی پدیده وداع کند اما انگار دست نامریی او را گرفت تا بازهم بماند و بجنگند و به جای فرار از شکست، تسلیم نشود. او باید به جای جنگ و جدال با پیشکسوتان و رسانهها در کنفرانسهای خبری و لعنت فرستادن به زمین و زمان، حمایت سنگرهای از دست رفته را بدست آورد.
تصاویری که بعد از پایان بازی استقلال و پدیده منتشر شده نشان از «پایان عصر یک مربی» میدهد که غرور خود را در زمین جا گذاشته و میخواهد خیلی زود از مهلکه نجات یابد. شاید دست مهاجری که خودش در لیگ گذشته این مصیبت را با مدیران باشگاه مشهدی داشت ولی با قدرت جای خود را به دست آورد، یک تجربه بزرگ برای امثال منصوریان باشد تا در خانه فریاد شکست و ناکامی را سر ندهند.
او قرار است فردا با رسانهها صحبت کند، ولی اگر هم نکند بازهم باید بابت نتایجش و وعدههایی که داد پاسخگو باشد. این فقط خود منصوریان است که میتواند قبل از تصمیم بالادستیها تاریخ خود را عوض کند؛ با قدرت بمان یا ...
بعد از این ناکامی همانطور که انتظار میرفت بازیکنان استقلال در شبکههای اجتماعی به حمایت از منصوریان پرداختند و خواهان صبر تماشاگرانی شدند که در آزادی شعار اعتراض سر دادند.
باید دید آینده منصوریان در نهایت چه خواهد شد و آیا او به دربی رفت خواهد رسید یا نه.