اوضاع باشگاه نفت با مالک جدیدش را همه میدانند. اما مربیگری در لیگ برتر آنچنان وسوسهانگیز است که آتیلاحجازی با وجود آگاهی از این مشکلات پیشنهاد قرار گرفتن روی نیمکت این تیم نامزد سقوط را میپذیرد.
وقتی حمید درخشان که نشان داده بود برای مربیگری در لیگ معیار خاصی ندارد و همین که پولی از بابت آن دریافت کند برایش کافی است عطای مربیگری نفت را به لقایش میبخشد و بیخیال دریافت مطالباتش میشود، یعنی اوضاع نفت بدتر از آن است که تصور میشود. با این حال آتیلا حجازی حاضر میشود سرمربیگری این تیم را قبول کند. شاید هر مربی جوان دیگری غیر از او نیز بود این پیشنهاد را میپذیرفت. به هر حال برای قرار گرفتن در چرخه مربیان لیگ باید از یک جا شروع کرد. آنچه در ذهن آتیلا میگذرد امیدواری به این است که شاید بتواند در همین نفت نابسامان خودی نشان دهد. همین که بتواند این تیم را در لیگ نگه دارد برای او موفقیت محسوب میشود. پس شاید از نظر او،مربیگری در نفت، ریسک زیادی نداشته باشد. اگر موفق شدی که تواناییات را ثابت کردهای و اگر ناموفق، گردن مشکلات مالی خواهی انداخت.
اما برای احترام به افکار عمومی هم که شده و برای رعایت احترام به شعور مردم، آتیلا حق ندارد پس از هر باخت در لیگ،در کنفرانس خبری از مشکلات نفت بگوید. او با علم به این مشکلات مربیگری نفت را پذیرفته و بنابراین اگر فکر میکند با این مشکلات موفق نمیشود نباید پیشنهاد این باشگاه را میپذیرفت. اما حالا که پذیرفته خوب بداند که کسی حوصله شنیدن مصاحبههای تکراری پس از هر باخت را ندارد. اگر موفق شد که چه بهتر اما عدم موفقیت هم به نام خود او ثبت میشود نه مشکلات.