اگرچه اشتیاق استقلالیها برای خرید بازیکن به پایان نرسیده، اما لیست بازیکنان بزرگسال این تیم پر شده. استقلال برای لیگ هفدهم مهرههای اسمی زیادی خریده و یکی از مدعیان جدی کسب عنوان قهرمانی قلمداد میشود، هرچند برخی بر این باورند که این تیم به شکل متوازن خرید نکرده است. مثلا یکی از اشکالاتی که از استقلال گرفته میشود این است که آبیها چهار هافبک دفاعی مدعی دارند که هر چهار نفرشان هم مایل هستند فیکس شوند. این چهار نفر عبارتند از روزبه چشمی، امید ابراهیمی، امید نورافکن و فرشید باقری. این مساله به ویژه وقتی جالبتر میشود که مثلا بدانیم پرسپولیس الان فقط یک هافبک دفاعی جدی به اسم کمال کامیابینیا دارد و جانشین او در حال حاضر محسن ربیعخواه است که به صورت پیشفرض برای نیمکت جذب شده. تازه اگر نوراللهی برگردد، تعداد هافبکهای دفاعی استاندارد پرسپولیس به دو نفر افزایش پیدا میکند. به این ترتیب مشخص نیست استقلال که حداقل تا پایان نیمفصل اول در لیگ قهرمانان آسیا هم حاضر نخواهد بود، چهار هافبک دفاعی را میخواهد چکار؟
با شروع تمرینات استقلال برای فصل جدید، ظاهرا خود منصوریان هم متوجه این نکته نامتعارف در تیمش شد و فرشید باقری را به عنوان یک مدافع میانی تمرین داد! ظاهرا سرمربی استقلال پی برده که قوای انسانیاش در مرکز خط دفاع کافی نیست و اگر پادوانی یا منتظری سیوچند ساله صدمه ببینند، کار برای این تیم سخت خواهد شد. خب در این شرایط سوال این است که چرا منصوریان از اول فرشید باقری را رد نکرد و یک مدافع تخصصی نحرید؟ باقری هنوز یک سال دیگر با استقلالیها قرارداد داشت و آنها میتوانستند مثل گسترشفولاد از ناحیه انتقال این بازیکن درآمدزایی کنند و یک دفاع بخرند. حتی اگر این اتفاق رخ نمیداد، خود باقری به عنوان یکی از گرانترین بازیکنان استقلال که برای فصل جدید قرارداد یک میلیاردی دارد، میتوانست جدا شود و آبیها همین پول را به یک دفاع وسط استاندارد بدهند. آنها اما این کار را نکردند و عذر محمدحسین کنعانیزادگان را هم خواستند تا یکی از عجیبترین اتفاقات فصل نقلوانتقالات را رقم بزنند.