فرق برانکو و کی روش در نحوه استفاده از طارمی

حسام نیک پی/ ترکیب متفاوتی که کی روش به زمین فرستاده بود با همان چیدمان همیشگی 4-2-3-1 در نگاه اول ترکیب مناسبی به نظر می رسید اما هر چه از دقایق بازی را پشت سر گذاشتیم متوجه نا کارامدی برخی از مهره های حاضر در ترکیب ایران می شدیم.

چند تن از بازیکنان تیم ایران هرگز در حد واندازه های نامشان بازی نکردند اما بدون شک بدتربن بازیکن زمین مهدی طارمی بود که با بازی در یک پست کاملا غیر تخصصی و نا آشنا عملا از چرخه بازی هجومی ایران خارج شده بود .

بازی کردن در گوش چپ باعث کشتن توانایی های فنی طارمی می شود چرا که این بازیکن هرچقدر از محوطه جریمه دورتر بشود زهرش کمتر خنثی تر می شود و وقتی اجبارا متمایل به گوشه ها بازی کند به طور طبیعی بدلیل نداشتن سرعت بالا برای رها شدن از یارگیری مدافع و هافبک کناری تیم رقیب و عدم حمایت مدافع چپ خودی در منگنه دفاعی رقیبان ایران گرفتار خواهد شد.

طارمی موقعیت های زیادی را در این فصل و فصل گذشته در پرسپولیس از دست داده است و هنوز علی رغم آقای گلی در فوتبال ایران مهاجم شش دانگی به حساب نمی آید اما برانکو بدرستی تشخیص داده است که طارمی همواره باید در محوطه جریمه و پشت آن صاحب توپ بشود تا با یک دریبل ساده در حال حرکت یا حرکات ترکیبی از عمق به قلب دفاعی هر تیمی بزند .

احتمالا در بازی با چین وحید امیری به جای طارمی بازی خواهد کرد و لابد طارمی به جرم بازی ضعیف در یک پست کاملا غیر تخصصی نیمکت نشین.