،اولین باری که شهاب کرمی برای پرسپولیس به بازی آمد حدود 70 هزار نفر در ورزشگاه آزادی بودند و هفته بعد از شهرآورد مقابل سپاهان همه پرسپولیسی ها دنبال بردی می گشتند تا تیمشان از بحران در بیاید. با غیبت کمال در دقایقی از آن مسابقه فرصت به کرمی رسید اما جو ورزشگاه و شرایط مسابقه آنقدر سنگین بود که باعث شد شهاب حتی نیمی از خودش نباشد.
بعد از آن کرمی خیلی کم بازی کرد و در لیگ قهرمانان هرگز به میدان نرفت تا دقیقه 72 بازی دوحه. در این لحظه وقتی سروش رفیعی از بازی بیرون رفت کرمی با اعتماد به نفس بالایی وارد میدان شد دقیقا همان کاری را انجام داد که برانکو خواسته بود. با حضور کرمی خط میانی پرسپولیس محکم تر شد و با بستن فضاها لخویا کمتر از قبل موفق به ایجاد موقعیت روی دروازه پرسپولیس شد.
کرمی با خونسردی و اعتماد به نفس خاصی در آن شرایط بحرانی به توپ ضربه می زد و توپگیری ها و پاس هایش به کمک پرسپولیس آمد تا بعد از حضور موثر علیپور به جای مسلمان، شهاب هم در لحظاتی که سروش از کار افتاده بود در این صعود دلنواز نقش ویژه ای ایفا کند با این تفاسیر بعید است برانکو بخواهد از این مهره ارزشمند که می تواند در شرایط بحرانی تیم را کمک کند به سادگی چشم پوشی کند.