فصل گذشته منصوریان و استقلال یک رمز موفقیت داشتند. رمز موفقیتی که باعث شد حتی از دست رفتن جام حذفی و شکست مفتضحانه در استقلال هم زورش به تغییر کادرفنی نرسد. این رمز موفقیت جوانگرایی بود. یا حداقل شعار جوانگرایی. اتفاقات مختلفی دست به دست هم داد تا سرمربی جوان استقلال روی به پدیدههای جوان بیاورد و با بازی دادن به آنها و البته نتیجه گرفتن و رساندن تیم از میانه های جدول به رده دوم حسابی سروصدا کند.
وقتی راه موفقیت را پیدا می کنی عقل سلیم این است که از آن نهایت استفاده را ببری. راه موفقیت استقلال جوانگرایی بود، اما گذر زمان نشان داد که آنهایی که اعتقاد داشتند ایمان منصوریان به جوانان مقطعی و از روی ناچاری است درست میگفتند. با شروع فصل نقل و انتقالات آش همان آش بود و کاسه همان کاسه. باز هم منصوریان به سراغ بازیکنان سن بالا و امتحان پس داده رفت. باز هم برای گرفتن یک بازیکن 26 ساله زمین و زمان را به هم رساند. باز هم حیات استقلال به آمدن و نیامدن یک بازیکن 34 ساله گره خورد و یک خارجی 34 ساله هم شد محل دعوای استقلال و سپاهان و ازبکستان. وضعیت جوانان در این بازار هم معلوم است. یا درب خروج به آنها نشان داده شده یا از الان نیمکت نشین شدنشان تا زمانی که دوباره کار گره بخورد تضمین شده است.