با پیوستن سروش رفیعی به پرسپولیس، کار برانکو برای تعیین ترکیب اصلی سختتر از قبل میشود. هرچند که پرسپولیس دو بازیکن مهم خود را از دست داده و رفیعی به همراه نریمانجهان به نوعی جایگزین آنها شدهاند، اما نیمکتنشین کردن رفیعی کار راحتی نیست و نمیتوان او را همچون نوراللهی و حتی عالیشاه به نیمکت دوخت یا از او به عنوان بازیکن جانشین استفاده کرد. برانکو این موضوع را بخوبی میداند که رفیعی خلاقیت را در فاز هجومی تیمش بالا میبرد و هواداران این تیم نیز منتظر درخشش این بازیکن در ترکیب پرسپولیس هستند.
وضعیت رفیعی مشابه وضعیت فریدون زندی در سالی است که تصمیم گرفت پیراهن تیم ملی ایران را بپوشد. در آن زمان برانکو بلافاصله پس از حضور زندی در تیم ملی و در حالیکه تنها چند جلسه با تیم ملی تمرین کرده بود، این بازیکن را در ترکیب اصلی تیم ملی در بازی مقابل بحرین در منامه قرار داد و نیکبخت واحدی را نیمکتنشین کرد.
با اضافه شدن سروش رفیعی به ترکیب پرسپولیس، بازی کردن رامین رضاییان در هالهای از ابهام قرار خواهد گرفت مگر اینکه برانکو ماهینی را به دفاع چپ منتقل کند تا رضاییان در پست مورد علاقهاش به بازی گرفته شود. در این صورت با بیرون رفتن ربیع خواه از ترکیب پرسپولیس میتواند با ترکیب بیرانوند، حسینی،انصاری، رضاییان، ماهینی، کامیابینیا، احمدزاده، مسلمان، رفیعی،امیری و طارمی به مصاف حریفان خود برود.
پرسپولیس برای حضور در آسیا نیاز مبرم به مدافع، هافبک دفاعی و مهاجم نوک مناسب برای جانشینی بازیکنان اصلی خود در این پستها دارد. جذب بازیکن هجومی و خلاقی چون سروس رفیعی موفقیت عمدهای برای پرسپولیس محسوب میشود، اما جذب بازیکنان مناسب برای پستهای یاد شده میتواند اهمیت بیشتری نیز داشته باشد.