رامین رضاییان آنچه نشان میدهد نیست! این مشکل اصلی برانکو با رضاییان است. برای همین است که در داخل تیم به غیر از طارمی، بازیکن دیگری با او دوست صمیمی نیست. او زرنگبازیهای خاص خودش را دارد که البته از چشم همتیمیها و مربیانش پنهان نمیماند اما هواداران؟ رضاییان میخواهد ستاره باشد، به هر قیمتی. پرسپولیس برای او وسیلهای است که میل به دیدهشدن در او را ارضا میکند. برای همین وقتی غضب هواداران پرسپولیس و کم شدن فالوئرهایش را دید از ترکیه برگشت. قبل از او نیز بازیکنانی بودهاند که ستاره بودن و ستاره ماندن را به هر هدفی ترجیح دادهاند. مهدی هاشمینسب و نیکبخت واحدی از این دست بازیکنانی بودند که حاضر شدند لعن و نفرین و دشنام بشنوند اما همچنان دیده شوند و ستاره شماره یک باشند. برای هر دوی اینها پرسپولیس و استقلال وسیلهای بودند برای تیتر یک شدن و ماندن!
رضاییان نیز قابلیت یاغی شدن را دارد. اگر از پرسپولیس رانده شود چه بسا در آینده نزدیک پیراهن آبی را بر تن کند. او میخواهد تیتر یک بماند. مدل مو و ریشش را در پخش زنده تلویزیونی به نمایش بگذارد و بر تعداد فالوئرهایش بیفزاید. اگر پرسپولیس این امکان را به او ندهد، استقلال بهترین گزینه است. حتی برای در امان ماندن از خشم هواداران پرسپولیس چه بسا یک فصل را در تیمی غیر از این دو تیم بازی کند و سپس راهی استقلال شود.
اما آنچه او را ممکن است از پیمودن این مسیر منصرف کند،وضعیت فعلی هاشمینسب و نیکبخت است. دو یاغی سابق که امروز در بین هواداران هیچکدام از دو تیم جایگاه آن چنانی ندارند.