نیمکت پرسپولیس بدتر از چیپ طارمی

بدتر از آن ضربه پنالتی غیرمسوولانه و بی‌دقتی که مهدی طارمی به سمت دروازه الریان نواخت، نیمکت خالی پرسپولیس است که دست و بال برانکو را برای تعویض‌های به موقع بسته است.
شاید اگر پروفسور پیش از فصل فهرست تیمش را با آن بازیکنان خارجی درجه 3 پر نمی‌کرد و خود را ملزم به اجرای سیاست‌های غلط مدیران باشگاه نمی‌دانست اکنون پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا هم به مانند لیگ برتر پرشتاب پیش می‌رفت و نه تنها در آستانه صعود از گروه قرار داشت بلکه از شانس و اقبال بسیاری برای رسیدن به مدارج بالای این جام بهره‌مند بود.
پرسپولیس در روزی که عمیقا به تعویض‌های گره‌گشا نیاز داشت و حتی نیاز بود که مهدی طارمی در نیمه دوم جایش را به یک مهاجم با انگیزه‌تر بدهد تا شاید گره‌های کور دروازه الریان بازشود اما از داشتن بازیکنان با کیفیت و طراز اول روی نیمکت بی‌بهره بود تا جریان بازی به سمتی پیش برود که پرسپولیس حتی به سمت و سوی شکستی تلخ و ناباورانه هم پیش برود.
به واقع سرخ‌های پایتخت خوش‌شانس بودند که در ورزشگاه خانگی مقابل حریف قطری به زانو در نیامدند وگرنه همین کورسوی امیدی که برای رفتن به مرحله بعد وجود دارد، هم از میان می‌رفت.
اساس ایرادها و کاستی‌های پرسپولیس در حقیقت آن ضربه پنالتی مهدی طارمی نیست. مهاجم پرسپولیس گرچه در این تساوی شبه باخت سهم بسیاری دارد اما سرخ‌ها از نقطه‌ای می‌خورند که بارها و بارها به آن اشاره شده ولی هیچ گوش شنوایی وجود نداشت.
امروز پرسپولیس تنها به این دلیل روشن در آستانه وداعی زودهنگام با رقابت‌های آسیایی قرار گرفته که گزینه‌های آنچنانی را روی نیمکت خود نمی‌بیند و اگر برانکو ازخود قاطعیت و شجاعت بیشتری به خرج می‌داد و ابتدای فصل با ورود بازیکنانی که از نظر فنی با شرایط بازی در پرسپولیس فرسنگ‌ها فاصله داشتند، موافقت نمی‌کرد شاید سرنوشت دیگری در انتظار این تیم بود.
در به وجود آمدن این نیمکت شخص برانکو مقصر است و او باید درباره چرایی ساختن تیمی که تنها محصور به دایره محدودی از بازیکنانی است که قابلیت بازی در ترکیب اصلی را دارند، پاسخی شفاف دهد.
برانکو با همه کشش و جاذبه‌هایی که در لیگ برتر برای مخاطبان باشگاه پرسپولیس ایجاد کرده اما در لیگ قهرمانان آسیا مربی کاملا ناموفقی بوده است.
سقوط چشمگیر تعداد تماشاگران این تیم در بازی‌های لیگ قهرمانان آسیا خود گویای همه واقعیت‌ها است و انگار هواداران این باشگاه هم می‌دانند که تیم‌شان تاب و توان رقابت در بازی‌های سخت برون مرزی را ندارد که در یک بازی خانگی بسیار مهم تعدادشان به 60 هزار نفر هم نمی‌رسد.
پرسپولیس شگفت انگیز و دست نیافتنی لیگ که تا رسیدن به جام شانزدهم تنها 4 امتیاز فاصله دارد در رقابت‌های آسیایی چالش‌های بزرگی را پیش روی خود می‌بیند که این وضعیت نشات گرفته از اشتباه‌های بزرگ مدیریتی ابتدای فصل است و حذف احتمالی سرخ‌ها از این رقابت‌های مهم را باید به حساب یارگیری‌های بی‌هدف ابتدای فصل و مماشات برانکو نوشت.