برای افزایش شعاع دید یک بازیکن فوتبال در رده پایه چه باید کرد؟

به گزارش فرتاک ورزشی، سابقا در مدارس فوتبال برخی از کشور های پیشرفته ، جهت آموزش از (( مقوا هایی )) دایره ای شکل با قطر های متفاوت استفاده می شد . شکل این مقوا های مخصوص بگونه ای بود که وسط آن ، به اندازه محیط گردن یک بازیکن خالی بوده و این مقوا که بعدها جنسش کمی تغییر نمود ( دیگر مقوا نبود ) ، دور گردن قرار داده می شد و در مواقعی که تمرینات (( حمل توپ ، لمس توپ و انواع تکنیک های مختلف )) که آشنایی هر چه بیشتر پا با توپ مدنظر بود ، مورد استفاده قرار می گرفت . در ادامه و با پیدایش روش های نوین ، رفته رفته این مقوا از سیکل وسایل کمک آموزشی کنار رفته و جایش را به وسایل پیشرفته تری داد .

البته یکی از مهم ترین دلایل آن ، خطرات این مقوا برای گردن نحیف و حساس بازیکنان بود . چرا که استفاده غیر اصولی از این مقوا های بعضا غیر استاندارد و دست ساز ، ممکن بود برای گردن این بچه ها که شریان های مهمی از آن عبور می کرد ، تهدیدی جدی باشد .

اما امروزه با پیشرفت صنایع پلیمری و تغییر در جنس این مقوا های قدیمی ، می توان این شیوه را مجددا استفاده نمود . (( البته این بار نمیبایست همچون گذشته جزو وسایل اصلی تمرین بوده و برای تمامی بازیکنان استفاده شود )) . بلکه بایست برای آن عده از بازیکنان که بسیار سر پایین بازی کرده ، حین تمرینات به نوع حرکات پایشان بیش از حد توجه نموده و احساس می شود که دید وسیعی به تمامی ابعاد زمین و بازیکنان خودی و حریف نداشته و علیرغم تمرینات گوناگون ، این نقیصه آنان برطرف نشده مورد استفاده قرار گیرد . 

پس چه در گذشته و چه حال ، هدف استفاده از این مقوا موارد ذیل بوده است :

1 . آموزش بازی با سری بالا .

2 . افزایش دامنه و شعاع دید .

3 . افزایش آگاهی محیطی .

4 . کاهش وابستگی ، توجه و تمرکز عینی بازیکن به نحوه و لحظه تماس پا با توپ ( لحظه دریافت و ارسال ) .

5 . تلاش در جهت هماهنگی عصب و عضله مابین پا و توپ .

6 . ارتقا هوش و ذکاوت بازیکن .

7 . افزایش قدرت بازی خوانی و اخذ تصمیمات صحیح تر در بازی .

8 . اصلاح یکی از عادات ناپسند که مانع پیشرفت بازیکنان با استعداد می شود .

9 . بالا بردن توانایی لمس توپ ، حمل توپ و دریبلینگ .  

نویسنده: محسن بابادی (مربی و کارشناس فوتبال پایه کشور)