مهمترین وجه تمایز منصوریان با دیگر مربیان حاضر در
لیگ برتر رفاقتی است که در میان او وبازیکنانش موج میزند.منصوریان چه در هنگام تمرین و چه در زمان مسابقه انگار عضوی از بازیکنان آبی پوش است و وقتی در کنار زمین به آنها دستور تاکتیکی میدهد طوری با آبی پوشان رفتار می کند که انگار جای همه آنها در
زمین مسابقه حضور دارد!
اما همین آقایی که با بازیکنانش بسیار رفیق است نشان داده هیچوقت از نظم و انضباط نمی گذرد و حتی صمیمی ترین دوستانش را هم نیمکت نشین کرده!
وقتی همین علیرضا بیرانوند در فصل قبل
رقابت های لیگ برتر وقتی به شرایط موجود در
نفت اعتراض کرد و از دستورات منصوریان سرپیچی نمود،سرمربی وقت
نفت تهران بدون توجه به موقعیت و کارکرد فوق العاده بیرانوند او را چند هفته ای روی نیمکت بنشاند.
اما او با حرفی که بعد بازی
ذوب آهن زد نشان داد تنبیه منصوریان برای او کافی نبوده و وی به تمهیدات جدیدی برای خارج شدن از حاشیه نیاز دارد!