چرا باید به تراکتور مدل 96 امید داشت

 شاید از زمان حضور مجدد تراکتورسازان در لیگ برتر، هواداران هیچگاه به این اندازه از وضعیت تیم نگران نبودند. سرخ های تبریز به خصوص در سه چهار سال گذشته همواره عادت داشتند به عنوان مدعی شماره یک لیگ را آغاز کنند اما این فصل شرایط برای موفق ترین تیم دهه نود لیگ ایران متفاوت شده است.

تراکتوری ها با توجه به اتفاقات رخ داده از جذب بازیکن جدید محروم است و نمی تواند در فصل و نقل و انتقالات فعالیتی را انجام دهد و این مهمترین دغدغه سرخ ها در شروع فصل خواهد بود.

با همه این حرف و حدیث ها اما به نظر می توان به این تیم تراکتور حتی با محرومیت به وجود آمده هم در فصل پیش رو امید داشت. طی فصول گذشته همواره ستاره ها و بازیکنان بزرگ بودند که با حمایت هواداران تراکتور را به تیم قدرتمندی تبدیل کردند. این فصل اگرچه قرمزهای تبریز نتوانستند بازیکن جدیدی به خدمت بگیرند، مدیران تیم در کنار حفظ بازیکنان کلیدی تیم، کادر فنی تراکتورسازی را تقویت کردند.

تراکتور هرچقدر در جذب بازیکن جدید دستش خالی بود بر عکس در چینش کادر فنی تیم توانست موفق عمل کند. با اضافه شدن حسینی که سابقه سرمربی گری ذوب آهن را هم در کارنامه خود دارد، باید گفت طلایی ترین زوج تراکتور مدل 96 را اینبار باید روی نیمکت تراکتور دید.

گلمحمدی و حسینی که سابقه همکاری در تیم اصفهانی را هم در کارنامه دارند، توانستند ذوب آهن مدعی سقوط به دسته پایین را با بازیکنان جوان و کم نام و نشان به قهرمانی جام حذفی و همچنین رده های بالای جدول لیگ برتر برسانند.

ظاهر زوج گلمحمدی و حسینی را بهترین گزینه ممکن برای شرایط فعلی تراکتور با توجه به حضور انبوه بازیکنان جوان دانست و به رقابتهای پیش رو در لیگ برتر و جام حذفی امید داشت تا فرصت نیم فصل که به نظر برای تراکتوری ها پر خبر خواهد بود فرا برسد.