بازگشت بزرگ جباری

آی‌اسپورت یادداشتی از اردشیر لارودی منتشر کرده که آن را می‌خوانید:

استقلال تهران، عبرت گرفته از بازی مقابل العین، که حادثه‌ای بود تکرارناپذیر، مهمترین بخش از برنامه کاری خود را، خوب و به نظر می‌رسید که هم خوب و هم درست به پایان برد!

1-استقلال بر توان حرکتی خود افزود و سرعت بازی‌اش را بالا برد! هم سرعت جابه‌جایی‌اش را و هم سرعت ذهنی‌اش را! استقلالی که در ایروان، فاز دوم آماده‌سازی خود را به پایان برد، با استقلالی که زیر دست‌های ماهر و کاربلد میک مک‌درموت قرار گرفت تفاوتی آشکار دارد.

این استقلال، بدل به تیمی شده است که «می‌تواند، پس می‌خواهد»! تیمی که به اصطلاح، در هفته‌های اخیر شلاق خورده و چکش‌کاری شده، تیمی است که به توان و توانایی خود وقوف کامل دارد! استقلال سال 96، در پی دانسته بازی کردن و دانسته‌تر بازی کردن است! استقلالی که در ایروان با دو برد به کار خود پایان داد تا وارد فاز و مرحله مهمتری از یادگیری اصول بازی دلخواهش شود، بیشتر و بیشتر به این باور رسید که می‌تواند بازیگران بازی‌های مدرن‌تری را روانه میدان کند!

منصوریان در القای «دل خواسته»هایش به توفیق بیشتری دست یافت! منصوریان توانست، بازیکنی مثل علی قربانی را صاحب خودباوری لازم کند! قربانی حالا یقین دارد که بازی در کنار نفراتی چون سجاد شهباززاده، چه مزایایی دارد. او پی برد که بازی کردن در تیمی که داریوش شجاعیان پخته و پاسور را دارد، چقدر کارها- کارهای منتهی به گلزنی را- آسان می‌کند!

استقلال را در ایروان ندیدیم، اما درباره‌شان شنیدیم و از تفاوت‌های ایجاد شده در بازی تک‌تک نفراتشان باخبر شدیم! پیشرفتی که می‌گویند در تیم پرسپولیس هم عینیت دارد! در این میان علی قربانی با 3 گل زده‌اش، انگار جور دیگری بدون توپ و با توپ بازی می‌کند! رقابت او با سجاد شهباززاده، دیدنی خواهد شد! مثل رقابت و همکاری گادوین منشا و مهدی طارمی که سرانجام از خر شیطان پیاده شد و تصمیم درستی گرفت: یک سال دیگر در پرسپولیس بودن! یک سال دیگر از برانکو درس‌های مهارتی و حرکات تکنیکی آموختن!

2- برابر آرارات، جباری هم بازی کرد! بی‌درد و بدون ترس از درد! مجتبی کم بازی کرد، اما سالم، اما سلامت بازی کرد! خبر داریم که او پا پس نکشید! شنیدیم که بی‌محابا توپ زد! می‌گویند که جباری، دوباره نشاط بازی داشت! با همان تکنیک متمایز! با همان استیل متفاوت!

آیا «مک‌درموت» معجزه کرده؟ آیا شاهد اعجاز تمرین علمی و عملکرد صحیح یک مرد دانا و هم توانا به کار خویش هستیم؟ آیا جباری به آن اوجی که حسرتش را دارد، می‌رسد؟ آیا هم‌پیوندی او با زانوی دردمند همیشگی‌اش تمام شده یا تمام می‌شود؟

مجتبی زیاد بازی نکرد، اما «مشت نمونه خروار است» و مجتبی باید «مشت مشت» بر دردهای کهنه، که نتیجه ‌تمرین‌های غلطند، غلبه کند! نمی‌خواهم بگویم، اما نگفتن هم دردی از دردهای فوتبال ما را کم نمی‌کند! گفتنی و پرسیدنی اینکه: ...آیا با ندانم‌کاری! آیا با تمرین غلط کار به دست مجتبی جباری ندادیم؟ آیا او چوب غفلت و نابلدی و تمرینات وارونه ما را نخورد؟

3- جباری پیکاری دارد با محسن مسلمان و با کمال کامیابی‌نیا! روز 31 تیر در شهر بیله‌فلد آلمان! جباری یا جپاروف؟ جباری یا مسلمان؟ اگر شاهکار درموت کامل شود، چه‌ها که نمی‌شود! مثلث جباری، سجاد و قربانی اگر با شجاعیان به مربعی بدل شود، چه‌ها که نخواهد کرد!