تلخی که دیده نشد/ رسانه‌ها بازنده اصلی دیدار سپاهان پرسپولیس
هفته بیست‌دوم لیگ‌برتر ایران با برگزاری حساس‌ترین دیدار فصل برگزار شد.
در این هفته دو مدعی اصلی قهرمانی، سپاهان و‌پرسپولیس به مصاف یکدیگر رفتند و جدالی جذاب را به نمایش گذاشتند.
اما در پایان بازی اتفاقاتی رخ داد که مورد تأیید هیچ شخصی در جامعه ورزش نیست اما باید پذیرفت این حوادث جزیی از فوتبال است و فاجعه نشان دادن آن چیزی جز بزرگ‌نمایی نیست.
فشار بالای بازی به علاوه حساسیتی و رقابتی که در چندساله اخیر بین این دو تیم که در حال حاضر فنی‌ترین فوتبال را در لیگ برتر ارائه میکنند، وجود داشت تنها عامل بروز اتفاقات نقش‌جهان بود .
همیشه در دیدار‌های حساس این اتفاقات وجود داشته، دارد و خواهد داشت، مگر تا کنون شاهد درگیری‌ها در بازی‌های بزرگ و‌حساس در دیگر کشور‌ها نبوده‌ایم؟
این اتفاق آنقدر در میان فوتبالی‌ها طبیعی است که اگر در همین لحظه بازیکنان درگیر شده با یکدیگر را کنار هم قرار دهید با روی گشاده باهم برخورد خواهند کرد.
بازهم تأکید می‌شود که هیچ شخصی اتفاقات پایان بازی سپاهان و پرسپولیس را تأیید نمی‌کند اما اگر به میزان حساسیت و فشار بازی دقت کنید، بروز حوادثی این‌چنین را طبیعی خواهید پنداشت که البته اگر در آن قسمت از ورزشگاه آن همه تجمع افراد مسؤل و غیر مسؤل اعم از نیروی انتظامی و مسؤلان ورزشگاه و خبرنگار و عکاس و .... نبود، قطعا آتش این دعوا چنین شعله‌ور نمی‌شد.
بخش دیگر داستان به رسانه‌هایی باز می‌گردد که علاوه بر بزرگ نمایی و فاجعه نشان دادن اتفاقات یک طرفه به قاضی رفتند و فقط اقدام به انتشار تصاویر و مطالبی کردند که به گرایشات و تعصبات رنگی آنها مرتبط بود و باید با صدای بلند فریاد زد که فاجعه این جا رخ داد نه در نقش جهان؛ فاجعه آن است که رسانه چشمش را بر واقعیات ببند و فقط بخشی از آن را منعکس کند.
در میان اخبار
انتقاد دیگر متوجه رسانه‌هایی است که بازهم به دلیل گرایشات شخصی از آب گل‌آلوده ماهی گرفتند و با دستاویز قرار دادن اتفاقات پایان بازی،
دیدار سپاهان_پرسپولیس را بی کیفیت جلوه دادن در حالی که از نظر فنی سطح بازی بالا بود و دو تیم فوتبال بسیار خوب و هجومی را ارائه دادند و موقعیت‌های بسیاری هم در این دیدار خلق شد.
در نهایت باید اشاره کرد که رسانه رکن اولیه عدالت و سالم سازی فصا در هر زمینه‌ای و البته ورزش است.
تا زمانی که رسانه و افراد رسانه‌ای در انعکاس واقعیات پا بروی علایق و گرایشات شخصی خود نگذارند نباید توقع عدالت و فضای سالم داشته باشیم.
همین...
به قلم؛ پوریا منصوری
