نادر دارستانی؛ قومیتهای ایرانی از کٌرد و تٌرک و بلوچ گرفته تا فارس و عرب و گیلانی و خراسانی، همچنین مذاهب و ادیان مثل اسلام، یهود مسیحیت، زرتشتی و اهل حق و غیره، از لحاظ تنوّع شاید با خیلی از کشورها متفاوتتر و متعددتر باشند.
حتی در برخی استانها که مثلاً کردنشین یا ترکنشین و بلوچ و... هستند، شاید بهعنوان جغرافیایی براساس تقسیمات کشوری؛ یک زبان یا یک مذهب، شعبهها و بخشها و شاخههای مختلفی داشته باشد. این تنوع و تعدد قومی و مذهبی، لاجرم تفاوتهای متضادی دارند که گاه به خودی خود موجب تعارض بین آنها میشود.
البته ایرانیان از دیرباز علیرغم همهی این اختلافات و وجوه تمایزی که بین آنها وجود دارد، به دلیل غنای فرهنگی و ادبیات سطح بالا، همواره و در طول قرون و اعصار، با یکدیگر بهطور مسالمتآمیز زندگی کرده و کمترین برخورد را با یکدیگر داشتهاند و اگر درگیریهای ممتد و دامنهداری بین این اقوام و طوایف درگرفته، به دلیل دخالت بیگانگان، تحریک آنان و بهرهگیری از شگردهای تفرقهبرانگیز و البته سادگی اقوام و قبیلههای مختلف ایرانی بوده است.
امروزه ورزشگاهها که معمولاً جمعیت نسبتاً قابل توجهی را برای تماشای مسابقات ورزشی در خود جای میدهند، بهترین شرایط و فضا را برای ضدانقلاب و مخالفان ملّت ایران به وجود میآورد تا با تحریک اقوام و مذاهب علیه یکدیگر، آتش اختلاف و تفرقه را در بین آنها، شعلهور سازند.
مردم عزیز ما از هر مذهب و طایفهای بایستی بدانند که سر دادن هر گونه شعار تند سیاسی، مذهبی یا فرهنگی در ورزشگاهها و مسابقات ورزشی، تنها کمک به ضدانقلاب و معاندان است که نتیجهی آن، درگیریهای طولانیمدت و هدررفت هزینههای هنگفت است. بنابراین، همه باید هشیاری خود را حفظ کنند و از سر دادن این شعارهای تفرقهافکنانه، بهشدت پرهیز کنند.