تیم ملی ایران به سوی تکامل

نگاهی به 2 بازی اول تیم‌ملی ایران برابر 2 حریف نسبتا کوچک آسیایی تفاوت سطح تیم ایران را بعد از 2 دوره حضور متوالی در جام‌جهانی بخوبی نشان داد. ایران با کلاس جهانی وارد این بازی‌ها شده و البته بسیاری از تیم‌های حاضر در جام ملت‌های آسیا در کلاس این قاره هستند و به همین خاطر است وقتی ایران با 2 حریفش بازی کرد مثل بازی‌های پلی‌استیشن و ایکس‌باکس که یک تیم قوی و ضعیف مقابل هم قرار می‌گیرند، تیم ایران به طرز مشهودی از نظر فیزیکی حتی بزرگ‌تر از حریفش به نظر می‌رسید. این تفاوت سطح آن چیزی است که ژاپن و کره پیش از این به آن دست یافته‌اند و حالا ایران چه کی‌روش بخواهد بیان کند و چه به عنوان یک تاکتیک آنها را پنهان کند نیز یکی از 4 تیم قاره آسیاست که در کلاس جهانی بازی می‌کند.
جنگ دوم
8 سال حضور مداوم کارلوس کی‌روش با وجود نقدهایی که نسبت به پروازی بودن و عدم حضورش در ایران همواره به او وارد بوده، تیمی  منسجم از ایران ساخته است. کی‌روش علاوه بر مدیریت قوی روی تیم‌ملی و ساختن تیمی با کمترین حاشیه و مشکلاتی از این دست، تیم را از نظر بدنی ارتقا داده است اما همه اتفاقاتی که در تیم ایران رخ داده فیزیکی و فنی نبودند؛ تیم ایران از نظر روحی نیز ارتقا پیدا کرده است. می‌گویند تیم‌ها شبیه مربی خود می‌شوند؛ کارلوس کی‌روش یک مربی جنگجو، بی‌رحم و خستگی‌ناپذیر است. او برخلاف خیلی از مربیان که ترجیح می‌دهند شطرنج بازی کنند یا بلوف بزنند، ترجیح می‌دهد بجنگد. فوتبال برای کی‌روش بازی افکار و مهره‌ها نیست، برای کی‌روش فوتبال جنگی تمام‌عیار است که باید در آن به پیروزی رسید، چراکه شکست در جنگ به معنای پایان زندگی است.
دلیل تغییرات تیم کی‌روش چه بود؟
می‌پرسند دلیل تغییرات کی‌روش در بازی دوم چه بوده. کی‌روش در بازی برابر ویتنام، ۳ بازیکن از ترکیب ۱۱نفره بازی اولش مقابل یمن را عوض کرد.
نخست کنعانی‌زادگان را در قلب دفاع جایگزین مجید حسینی کرد. حسینی در همان بازی اول جای خود را در ترکیب از دست داد. او در نیمه اول بازی با یمن، یکی، دو اشتباه وحشتناک داشت و تکل دقیقه 30 وی هم مستحق کارت قرمز بود؛ حداقل خیلی از کارشناسان داوری که چنین می‌گفتند. حسینی البته با خوش‌شانسی از دست داور بازی گریخت اما کی‌روش بازی عصبی او را تاب نیاورد و در همان بازی و در ابتدای نیمه دوم وی را عوض کرد.
تغییر دوم اما جابه‌جایی رامین رضاییان و‌ وریا غفوری بود. با اینکه اعتماد همیشگی کی‌روش به رامین منتقدانی دارد اما او در بازی اول از جمله بازیکنان خوب ما بود. هماهنگی او با طارمی چشم‌نواز بود و بیرون رفتنش از ترکیب دور از انتظار. غفوری در بازی با ویتنام هرگز نتوانست بازی درخشان رامین را تکرار کند و باید دید کی‌روش برای بازی‌های بعد کدام یک را برای بک ‌راست انتخاب می‌کند.
تغییر سوم اما مربوط به فیکس شدن سامان قدوس بود. این تغییر قطعا کمک زیادی به چشم‌نوازی بازی با ویتنام کرد. بازی ایران و ویتنام (بویژه نیمه اولش)، یکی از مدرن‌ترین و بهترین بازی‌های ایران در چندسال گذشته بود و سامان در این بین نقش تعیین‌کننده‌ای داشت. او و اشکان دژآگه از جمله معدود بازیکنان تکنیکی-فیزیکی ایران هستند و همین باعث علاقه مشترک کی‌روش و فوتبال‌دوستان به آنها شده است.