اسلحه مرگبار بیخ گوش تراکتورتبریز/پرشورها مسلح بودند اما آگاهی نداشتند

تیم پرهیجان و پرهواداری که خودش را برای قهرمانی فصل 97/98 لیگ برتر، با پشتیبانی مالک محبوبش محمدرضا زنوزی، آماده کرده بود، در پایان فصل اسیر تراژدی غم‌انگیزی شد که هیچ‌گاه آن را بدین شدت تجربه نکرده بودند؛ اتفاقی که شاید تلخی آن با ثانیه‌های حسرت‌برانگیز چند فصل قبل که قهرمانی از مشت‌ تی‌تی‌ها خارج شد برابری می‌کرد، اما مضمونی بسیار متفاوت را به آنها هدیه کرد تا تیم پرمهرۀ تراکتور، در جنگ با خودش به زانو دربیاید!

تراکتورسازی تبریز هرگز در هیچ فصلی، اینچنین پرحاشیه نبود؛ تیمی که از درون زمین تا بر روی نیمکت و سکوها و میز مدیریتش، دائماً در جدال با خود بود و پس از پایان هر مشکل، با مشکلی دیگر روبرو می‌شد تا دست آخر در سراب رسیدن به نقطه‌ای امن، در برهوت سیاست‌های اشتباه جان بدهند و از دل آن تراکتور خام، تراکتوری با تجربه متولد شود، مسئله‌ای که شاید در نگاه اول و دید نتیجه‌گرایی بسیار تلخ به نظر برسد، اما در آینده قطعاً مفید و کارساز واقع خواهد شد! چرا که حالا آنها می‌دانند تجهیز شدن برای جنگ، فقط به منزلۀ افزایش قدرت نیست، بلکه شناخت و یافتن آگاهی از مردان جنگ خود است.

تراکتورسازی سوای بر مسائل فنی که نقدهای فراوانی را به خود می‌بیند و وارد هم می‌باشد، از افراد و نقاطی ضربه خورد که هرگز نمی‌توانست برایش قابل پیش‌بینی باشد و در این ماجرا نیز تقصیر چندانی متوجه‌شان نیست، چرا که روی پلید فوتبال و حواشی کشنده، وقتی درهای باز باشگاه تراکتور را به خود دید، با ذوق و شوق فراوان بر سر سفرۀ تی‌تی‌ها نشست و از خون و جان آنها مکید تا دیگری جانی برای میزبان پرنشاط قصر سرخ رویاها باقی نماند.

آنچه که شاید تی‌تی‌ها در طول فصل از آن غافل شدند، خود تراکتور بود! هویتی که می‌بایست برای آن جنگید و به آن اعتبار و قدرت بخشید، نه تمرکز بر روی رقبا و اتفاقات حاشیه‌ای لیگ! چرا که همین مسئله باعث شد تا فعل و انفعالات درون باشگاه از چشمان مدیریت و ناظران آن به دور بماند؛ شاید تنها سلاحی که رقبا برای از پای درآوردن تراکتورسازی برابر این تیم به‌کار بردند، کشیدن ماشۀ حواشی به روی این باشگاه بود، چرا که اشتباهات رقم خورده از سوی مدیریت و البته سکوها، این فضا را به قاتلان تی‌تی‌ها داد تا اسلحه‌های مرگبار خود را بر روی شقیقۀ تی‌تی‌ها بکشند و این تیم پر رویا را به زانو دربیاورند!

تراکتورسازی به زودی به رویای خود دست خواهد یافت، این رویا اما زمانی رقم خواهد خورد که سرنشینان تراکتور خودی باشند و با دستان خود آن را ساخته باشند و از جنس و رنگ تی‌تی‌ها باشند! این اتفاق رویایی بالاخره نصیب مردان سرخ‌پوش تبریز خواهد شد، تراکتور در آن روز با اقتدار کامل بر روی سکوی قهرمانی خواهد ایستاد وحاصل مشقت‌هایی که با اشک هواداران در هم آمیخته شد را به افتخار تبدیل خواهد کرد.