عالیشاه؛ فنی و بسیار سخت کوش

عالیشاه پس ‌از جلب نظر کارشناسان و فوتبالدوستان در بازی‌های تیم راه‌آهن و در زمانی که علی‌دایی با کوچ از این تیم قدیمی تهرانی یکی از دو دوره سرمربیگری‌اش را در پرسپولیس تجربه کرد، با نظر مساعد این مربی به جمع قرمزهای تهرانی پیوست. از آن تاریخ چیزی حدود هفت سال می‌گذرد و با اینکه فراز و فرودهایی در این پروسه در کار عالیشاه دیده شده و او هم مثل هر فوتبالیست دیگری بعضی روزهای بد و کم تأثیر هم داشته اما در اغلب روزها برای قرمزها مؤثر واقع شده و نماد سختکوشی و تأثیرگذاری مثبت بوده است. اوج ثمردهی عالیشاه را می‌توان به سه سال اخیر ربط داد. دوره‌ای که ابتدا با مربیگری برانکو ایوانکوویچ، سپس گابریل کالدرون و آنگاه یحیی گل‌محمدی سپری شد و در نحوه بازی عالیشاه دائماً پیشرفت‌هایی رؤیت گشت که پیشتر نظیر آن دیده نشده بود و چنان پیشرفتی طبعاً محصول بالا رفتن نسبی سن این بازیکن و بیشتر شدن تجربه وی در گذر زمان هم بوده است.

 

گشاینده گره‌های بازی

رقابت شدید بازیکنان پرسپولیس برای راهیابی به ترکیب‌ ثابت و عقب افتادن عالیشاه از معادلات موجود بخصوص در اوایل و اواسط دوره بسیار پربار زمامداری سرمربی کروات‌شان، وی را وادار به تلاش هرچه بیشتر و ایفای نقش‌هایی کرد که قبلاً آنها را کمتر تجربه کرده بود.

بازی در هر دو پست بال راست و بال چپ و سپس مهاجم کاذب و در نهایت هافبک آزادی که حق داشت دست به هر اقدامی بزند تا دفاع حریف باز و تسلیم شود، نه تنها برای قانع کردن برانکو و جانشینان وی لازم آمد بلکه از او به‌تدریج مهره‌ای را ساخت که می‌توانست حلال مشکلات پرسپولیس در روزها و مسابقات سخت باشد.

 انرژی فراوانی که عالیشاه در اجرای برنامه‌ها و تحقق اهدافش صرف می‌کرد و تکنیک نابی که در حرکات پا به‌توپ خود به اجرا می‌گذاشت و البته مهارت و تیزهوشی او در ارسال پاس‌های منجر به گل و یا زدن ضربات آخر توسط خودش، همه و همه از عالیشاه مردی را ساخت که شاید به‌اندازه سیدجلال حسینی، احمد نوراللهی و عیسی آل‌کثیر محبوب نشده باشد اما به‌لحاظ تأثیرگذاری از هیچ‌یک از یارانش در سطح پایین‌تری قرار نداشته و چه بسیار روزهایی که عالیشاه توانسته به یک میدان پرفشار و بازی گره خورده قدم بگذارد و با حرکات خاص و تکنیکی‌اش گره‌ها را بگشاید و عامل ثبت بردهایی بشود که اگر پای او در میان نبود، شاید به‌دست نمی‌آمد و اگر هم حاصل می‌شد، کارها با سختی‌های هرچه بیشتری انجام می‌پذیرفت.

 

همه دلایل حذف «او» فراهم بود اما...

شاید اوج نیاز قرمزها به عالیشاه و فن و هنر بالایش در دو فصل اخیر به‌چشم خورده باشد که هدایت تیم با کالدرون و سپس گل‌محمدی بود. در این دو فصل «امید» با نمایش‌هایی که از جان او بر‌می‌خاست و حکایت از عزم راسخ او برای استقرار دائمی در ترکیب‌ ثابت داشت، بواقع خودش را به این مربیان تحمیل و آنها را وادار به استفاده هرچه فزون‌تر از خود کرد. شاید اگر کارها به میل گل‌محمدی می‌ماند و همه چیز طبق دلخواه او پیش می‌رفت، او هرگز از عالیشاه در پست هافبک آزاد تهاجمی یا بال چپ سود نمی‌جست و انتخاب اول او برای این پست‌ها طبعاً مهدی ترابی بود اما رفت و بازگشت ناموفق ترابی به لیگ قطر و هفت، هشت ماهی که صرف این ماجرا شد، گل‌محمدی را واداشت که در روزهای غیبت این هافبک خلاق اسبق سایپا اداره کارهای تهاجمی و شروع حرکات رو به ‌جلو را به عالیشاه بسپارد و با این‌که آمدن احسان پهلوان از ذوب‌آهن به پرسپولیس نیازهای سرمربی پرسپولیس را در این زمینه بیشتر تأمین کرد اما کم نبودند روزهایی که عالیشاه پرسپولیس را به حرکت در می‌آورد و او بود که به سرخ‌ها خط فکری می‌داد و ریتم حملات را تنظیم و شروع آن را شخصاً اجرایی می‌کرد. 

توفیق عالیشاه در این خصوص به‌حدی بود که حتی در بازگشت ترابی به جمع سرخ‌ها و پس ‌از سکاندار شدن مجدد این هافبک فنی و همه‌کاره پرسپولیس نیز عالیشاه از محاسبات یحیی دور نماند و همچنان به ایفای نقش بارز خود در این تیم ادامه داد.

 شاید هم این از خوشبختی مربیان پرسپولیس باشد که در چنین پست‌هایی و بواقع در بال و پیستون چپ در عین داشتن ترابی از عالیشاه، پهلوان و البته وحید امیری هم بهره‌مند هستند و شدت ثروت و جمع‌اندوخته‌هایشان به‌حدی است که می‌توانند در تعدادی از روزها پهلوان را در پیستون راست قرار دهند و یا از خود عالیشاه در بخشی از هر بازی در همین سمت استفاده کنند. مهم‌ترین مسأله که این امکان‌های چند گانه را شامل حال قرمز‌ها کرده، تلاش بی‌وقفه عالیشاه و تبدیل‌ شدن او به مهره‌ای غیر قابل چشم‌پوشی آن هم در شرایطی بوده که گل‌محمدی و مطهری همه دلایل و نشانه‌ها را فراهم می‌دیدند تا براساس آن نگاهی به عالیشاه نیندازند و تیم را در اکثر قریب به اتفاق روزها بدون او ببندند و با سایر هافبک‌های خلاق که نام و وصف‌شان آمد برای خطر آتش خود گل‌سازی کنند.

 

در میان اخبار

• عجیب ولی واقعی؛ جای خالی بیرانوند اصلا احساس نمی شود!
• استقلال- آلومینیوم اراک؛ بازی که جای اشتباه برای نکونام ندارد
• پرسپولیس و یادآوری کری تاریخی به استقلال
• حساب ویژه یحیی روی این ستاره/ مامور مهار رونالدو مشخص شد (عکس)
• حذف پرسپولیس از آسیا به خاطر استقلال؟ | بقای پرسپولیس در آسیا به خطر افتاد