فرهاد، محرم و علامت سؤال‌های بزرگ

 آبی‌پوشان که با 5 تساوی پی در پی کمی هواداران خود را نگران کرده بودند، 2 هفته اخیر را به سلامتی پشت سر گذاشتند. آنها ابتدا یک برد خوب 3 بر صفر برابر پیکان به‌دست آوردند و بعد یکی از مهم‌ترین مسابقات فصل‌شان را از سپاهان بردند. این بازی همچنین در حکم تقابل محرم نویدکیا و فرهاد مجیدی، 2 تن از مهم‌ترین مربیان جوان ایرانی بود. شاید جا داشت که دیدار 2 تیم تماشایی‌تر از آب در بیاید، اما با توجه به میانگین فنی اسفبار لیگ بیست‌ویکم، اجازه بدهید از آنها بابت فوتبال نصفه‌ونیمه‌ای که دیدیم تشکر کنیم. همین که بازی بدون گل مساوی نشد، جای تقدیر و تشکر دارد! با این حال سرمربیان هر دو تیم بعد از پایان مسابقه مطالبی به زبان آوردند که جای نقد و تامل دارد.

  قابل‌قبول نیست آقای نویدکیا!

محرم نویدکیا بعد از مسابقه گفته: «عالی بازی کردیم و من به‌خاطر این شکست سرم را پایین نمی‌گیرم.» بله؛ تیم او تیم برتر زمین بود، اما این مسئله خیلی بار تقصیرات کادرفنی را سبک نمی‌کند. سپاهان یکی از پرمهره‌ترین تیم‌های ایران را در اختیار دارد. اینکه این تیم در 10بازی نخست فصل 3 مسابقه را باخته، قابل دفاع نیست. بازیکنان سپاهان می‌گویند هیچ‌یک از شکست‌های‌شان سزاوارانه نبوده، اما این را هم نمی‌شود پذیرفت. وقتی شما 4 گل از گل‌گهر سیرجان می‌خوری، یعنی «به حق» باخته‌ای. حتی در همین مسابقه هم استقلال دست‌کم 2 موقعیت خطرناک دیگر داشت، اما ضربات حسین‌زاده و جعفر سلمانی (در آغاز نیمه دوم) را کریستوفر کنت به زیبایی مهار کرد. در مقابل به یاد نمی‌آوریم که سپاهان غیراز ضربه محمدرضا حسینی به‌دست حسین حسینی، شوت در چارچوب دیگری در این بازی زده باشد. محرم عزیز و محترم باید بداند تیم پرستاره‌ای که برای او بسته‌اند فقط و فقط باید قهرمان شود تا نمره قبولی بگیرد. با این نوسان، رسیدن به آن نقطه کمی دور از ذهن است.

  چقدر وقت می‌خواهی فرهادخان؟

در آن سو اما نمایش استقلال برابر سپاهان طوری بود که خیلی از هواداران این تیم را راضی نکرد. در حقیقت آنها اگرچه بابت کسب 3 امتیاز خشنود بودند، اما خوش‌شان نیامد که تیم محبوب‌شان در ورزشگاه خانگی کمتر از 4 درصد صاحب توپ و میدان بود و اینقدر «ترسو» بازی کرد. فرهاد مجیدی بعد از بازی گفته زمان لازم دارد تا بتواند فوتبال هجومی مدنظرش را در زمین پیاده کند؛ خب چقدر فرصت لازم است؟ شما در سومین مقطع سرمربیگری استقلال به سر می‌بری و الان حدود یک سال است که به‌طور مستمر روی این نیمکت می‌نشینی. از فصل جدید هم 10 هفته، یعنی یک‌سوم مسابقات پشت سر گذاشته شده است. آیا اگر مجیدی قرار بود استقلال را به یک تیم جذاب و تماشاگرپسند تبدیل کند، این فرصت برای او کافی نبود؟ انصافا چند بازی امسال استقلال «قشنگ» از آب در آمده است؟ حتی شاید پیروزی 3 بر صفر آبی‌ها بر پیکان هم «درجه یک» نبود، اما در عوض توقف یک - یک آنها برابر نفت در آبادان با نمایشی قابل‌قبول از سوی استقلال همراه شد. هواداران دوست دارند تیم‌شان همیشه به همان شکل در زمین بازی کند. استقلال حتی در داربی تهران هم نمایش بسیار بی‌کیفیتی داشت، اما همه‌‌چیز تحت‌تأثیر پنالتی اعلام نشده دقایق پایانی قرار گرفت. در هر صورت تیم فرهاد باید زیباتر از اینها باشد. همیشه قرار نیست استقلال با 37درصد مالکیت توپ مسابقه را ببرد و هواداران را راضی کند.

از حمله به دفاع

تغییر نگرش جالب  فرهاد مجیدی ظرف 2سال

استقلال در بازی با سپاهان هم گل نخورد تا تعداد کلین‌شیت‌هایش را به عدد 8 برساند. این تیم در ثلث اول لیگ، فقط 2 گل دریافت کرده که آمار بسیار خوبی است. فرهاد مجیدی در نشست خبری پیش از بازی با سپاهان با افتخار و خوشحالی از این دستاورد تیمش تمجید کرده و گفته بود: «برای گل نخوردن تیم پاداش تعیین کرده‌ام. خوب می‌دانیم تیمی که گل نخورد قهرمان می‌شود، بنابراین این موضوع اهمیت بسیار زیادی برای ما دارد.» حرف مجیدی مخصوصا در مورد لیگ ایران درست است و تجربه نشان داده تیم‌ها برای کسب قهرمانی باید ساختار دفاعی محکمی داشته باشند.با این حال موضوع زمانی جالب می‌شود که بدانید مجیدی کمتر از 2 سال پیش دیدگاه کاملا متفاوتی در این مورد داشته است. اواخر لیگ نوزدهم که خط دفاع استقلال شکننده بود، مجیدی در نشست خبری پیش از داربی برگشت تهران اینطور به انتقادها جواب داد: «به‌عنوان مربی مهم نیست چند گل می‌خوریم. مهم این است که 2 برابر گل‌های خورده گل می‌زنیم. فردا هم تیمی هجومی خواهیم داشت و برای بردن وارد زمین می‌شویم.» از قضا آن داربی هم با نتیجه مساوی 2- 2تمام شد و یکی از زیباترین مسابقات سالیان اخیر سرخابی‌ها لقب گرفت. حالا اما همین مربی برای کلین‌شیت پاداش تعیین می‌کند که این تغییر دیدگاه بسیار جالب است.