بسترسازی مدیریت سپاهان برای موفقیت‌های بزرگ

 هر بازیکنی را که محرم در ابتدای فصل می‌خواست، خیلی سریع دست به جیب شد تا بهانه‌ای برای ناکامی نباشد. پرداخت ۴۰۰ هزار دلار برای رضایت‌نامه شهریار مغانلو، در حالی که پرسپولیس هم برای به خدمت گرفتن مجدد او با سپاهان رقابت داشت، نمونه‌ای از سنگ تمام مدیریت بود.

مدیریت باشگاه سپاهان وقتی دید با محرم به جایی نمی‌رسد، بسیار هوشمندانه عمل کرد تا مهم‌ترین فردی که می‌توانست همیشه آلترناتیو مربیان سپاهان باشد، با ناکامی استعفا کند و هواداران بپذیرند که قهرمانی خارج از توان نویدکیاست و مدیریت هم برای او همه کار کرده است.

سپاهان برای جبران ناکامی چند فصل اخیر، سراغ یک مربی خارجی خوب و موفق رفت؛ سپاهان با آوردن مورایس و تقویت تیم خوب نویدکیا، در لیگ بیست و دوم هر دو بازی را برده است؛ بخصوص پیروزی در نخستین بازی برابر استقلال در تهران باعث شد تا نگاه‌ها به سپاهان تغییر کند و بسیاری از کارشناسان، این تیم را فعلاً بخت نخست قهرمانی بدانند.

سپاهان در فصل نقل و انتقالات، بازیکنان سرشناسی را از دست داد، اما مدیریت باشگاه می‌دانست که با همین نفرات در دو فصل اخیر ناکام مانده و در بعضی از پست‌ها نیاز به تغییر هست. اما به جای ستاره‌های جدا شده، رامین رضاییان را به خدمت گرفت که یکی از بهترین بازیکنان ایرانی در سمت راست است. سپاهان با خرید‌های خارجی و اعتماد به بازیکنانی نظیر یاسین سلمانی که توسط محرم در سپاهان رشد کرد، به یک «تیم» تبدیل شد. سپاهان حالا مجموعه‌ای پرستاره با یک مربی باتجربه و موفق در فوتبال آسیاست که ابتدا قهرمانی در لیگ و بعد موفقیت در آسیا را هدف گرفته. در شرایط فعلی، حتی اگر مورایس هم نتایج دلخواه را کسب نکند، آلترناتیو جدی ندارد و سایه هیچ کس را بالای نیمکت سپاهان نمی‌بیند.

تصمیم هوشمندانه -یا سیاستمدارانه- مدیریت سپاهان در فصل بیست و یکم، بسترسازی برای موفقیت بزرگ بود؛ در دوره محرم با فرصت دادن به مربی و بازیکن جوان به هواداران فهماند که سپاهان مربی بزرگ می‌خواهد و ناکامی به اسم نویدکیا ثبت شد، اما او بازیکنان زیادی ساخت که این فصل عصای دست مورایس هستند و این باشگاه را پرسرعت به سوی موفقیت می‌برند.