او حتی در چند نوبت سر بازیکنان که سانتر میکردند داد میزد و از آنها میخواست توپ را بگیرند و با عبور از مدافع مستقیم خودشان را به خط عرضی زمین برسانند و سپس کاتبک کنند و توپ را زمینی بفرستند سمت نقطه پنالتی. حالا چیزی که در تمرین روز دوشنبه استقلالیها بهچشم میخورد تاکید منصوریان بر بازی روی زمین است. در تمرین روز یکشنبه تاکید منصوریان بر پاسهای کاتبک بود اما واقعا نمیتوان ارسال از جناحین را در بازی در نظر نگرفت همین امر باعث شد در تمرین روز دوشنبه تاکید منصوریان روی پاس از جناحین بود نه سانتر از جناحین. پاسهای کم ارتفاع سرعتی روبه جلو؛ پاسهای تنها بازیکنی که ضعف شدیدی در انجام آن داشت خسرو حیدری بود. خسرو حتی نتوانست بعد از 10 یا 15 ارسال یک پاس روبه جلو انجام دهد. شاید کاپیتان دومی و بزرگتر تیم بودن خسرو باعث شد منصوریان فقط نگاه کند و شکایتی به خسرو نکند. این ضعف خسرو شاید در مقابل العین برای استقلال گران تمام شود و اصلا بازی را از روی نیمکت دنبال کند. بههرحال اولین تخصصی که همیشه از خسرو حیدری سراغ داشتهایم تبحر او در ارسالهای بلند و سانتر روی دروازه است و اگر او را محدود کنند و اجازه سانتر به چنین بازیکنی ندهند چیزی از خسرو باقی نمیماند و بهتر است جای خودش را به وریا در خط دفاع یا برزای در پست هافبک راست بدهد.