احساس اضطراب، نگرانی و استرس ترکیب خوبی نیستند.
احساس اضطراب، نگرانی و استرس ترکیب خوبی نیستند، به خصوص زمانی که غذای مورد علاقه شما در نزدیکی شما باشد. وقتی برای ارضای یک نیاز عاطفی غذا میخورید، تسکین این احساس اغلب موقتی است.
علت پرخوری عصبی از دیدگاه فیزیولوژیکی، استرس است. استرس باعث میشود که غدد فوق کلیوی هورمونی به نام کورتیزول ترشح کنند. هنگامی که این اتفاق میافتد، ممکن است متوجه افزایش اشتها و تمایل به خوردن غذاهای شیرین، شور یا چرب شوید.
با این حال، این میل به غذا خوردن به دلیل معده خالی نیست. در عوض، این مغز شماست که به شما میگوید غذا بخورید تا بتوانید برای یک موقعیت بالقوه مضر آماده شوید. به طور معمول، استرس فروکش میکند و سطح کورتیزول به حالت عادی باز میگردد.
متأسفانه، بمباران شدن با عوامل استرسزای روزانه و پیدا نکردن راههایی برای مدیریت آنها میتواند منجر به سطوح بالای کورتیزول و پرخوری عصبی شود. یک مطالعه قدیمی که در سال ۲۰۰۱ بر روی ۵۹ زن سالم انجام شد، نشان داد که یک پاسخ روانی فیزیولوژیکی به استرس ممکن است بر رفتار خوردن تأثیر بگذارد و منجر به افزایش وزن شود.
علت پرخوری عصبی نیز با احساسات ناراحت کننده همراه است.
برای مثال، اگر بعد از یک فقدان ناگهانی یا ناامیدی پس از بحث با یکی از عزیزانتان غمگین هستید، ممکن است به جای برخورد با آنها از طریق ارتباط، به یک شیرینی، کیسه چیپس سیبزمینی یا آب نبات روی بیاورید تا احساسات خود را مدیریت کنید. در این شرایط ممکن است کمک گرفتن از یک دکتر روانشناس آنلاین مفید باشد.
- بیشتر بخوانید:
علت جابجا شدن غضروف بینی بعد از عمل چیست؟
مهمترین دلایل مرگ جراحی بینی چیست؟
راینوپلاستی و تغییر چهره بعد عمل بینی