عرفان اردستانی بازیکن ایرانی امریکایی که با بازیهای خوب خود و پوشیدن پیراهن شماره هفت در چند تیم لیگ آمریکا نوید ظهور یک ستاره جدید را به فوتبال ایران داده است.
برهمین اساس گفت و گویی را با وی انجام دادیم که متن آن را در زیر می خوانید:
*در حال حاضر در کدام تیم بازی میکنی؟
بعد از پایان لیگ پارسال تصمیم داشتم به تیم ساکرامنتو ملحق شوم اما با اتفاقات و تصمیمات عجیبی که شرکت نایک در جام جهانی بر علیه تیم کشورم گرفت تصمیم گرفتم به ایران برگردم.
*چه جالب! پس شما برای ادامه بازی به ایران آمدید؟
بله اما واقعیت این است که تجربه سخت و تلخی بود. صادقانه بگویم وقتی برخی از القاب را می شنیدم و میخواندم مثل آقا معلم و ... آرزو میکردم در ایران زندگی کنم و در لیگ ایران توانایی خود را نشان دهم، اما...
*مگر چه اتفاقی افتاد؟
نمیخواهم با اظهار نظرم کسی را ناراحت کنم ولی میخواهم یادآوری کنم حتی وقتی مهمان به خانه یک نفر میاید، صاحب خانه با احترام برخورد میکند و حتی هنگام خداحافظی به بدرقه میهمان میرود. اما متاسفانه... بگذریم، نمیخواهم ادامه دهم. فقط ای کاش بعضی ها همه جا فکر کنند دوربین تلویزیونی رفتار آنها را ضبط میکند.
*مثل اینکه در ایران خیلی هم رفتار خوبی ندیدید؟
نه اتفاقا رفتار با احترام و حرفه ای هم دیدم.
جا دارد از طریق رسانه شما از آقای شیعی مدیرعامل محترم پیکان تشکر ویژه داشته باشم که وقتی متوجه شدند من به دلیل حمایت از کشور عزیزم در مقابل تصمیم نابهنجار مدیران شرکت نایک تصمیم گرفتم لیگ آمریکا را ترک کنم، مانند یک قهرمان از من استقبال کردند.
*حرف آخر...
من حدود بیست سال سن دارم و هنوز فرصت دارم. مطمئنم یک روز با بازگشت به فوتبال کشورم، خودم را ثابت خواهم کرد اما تا آن روز آرزو میکنم به جای اینکه لقب های پوشالی به کسی بدهیم بر حسب رفتار آنها اجازه دهیم مردم لقب انتخاب کنند.