استقلال و پرسپولیس پیش از شروع لیگ برتر برای جذب مربی جدید اقدام کردند. استقلالیها برای اولین بار در تاریخ فوتبال ایران تیمشان را به یک ایتالیایی سپردند و پرسپولیسیها هم در اقدامی مشابه برای اولین بار در تاریخ خود یک مربی از آرژانتین آوردند. اما این دو مربی فقط ملیتهای متفاوت ندارند و تفاوت آنها از زمین تا آسمان است.
کالدرون یکی از ستارههای تیم ملی آرژانتین بود و کنار یکی از بهترین بازیکنان تاریخ یعنی مارادونا بازی کرد، اما استراماچونی هیچ وقت بازیکن بزرگی نبود و برابر کالدرون یک بازیکن آماتور به حساب میآید، اما خود مارادونا نمونه خوبی است که متوجه شویم بهترین فوتبالیست جهان در عصر خود قرار نیست بهترین مربی جهان هم باشد و میشود مثل مورینیو در لیگهای محلی بازی کرد و بعد هم لیگ قهرمانان اروپا را بالای سر برد.
کالدرون سابقه مربیگری خوبی در خلیج فارس داشت و با الهلال و الاتحاد نتایج جذابی گرفت، اما در هیچ تیم دیگری موفق نبود تا نشان دهد تخصص اصلی او بازی در عربستان است، اما استرا حتی همان اندک قهرمانیهای کالدرون در لیگهای آسیایی را هم ندارد و بهترین روزهایش را با تیم جوانان ایتالیا تجربه کرده. کالدرون در رده ملی یک صعود به جام جهانی هم دارد تا رزومه آسیاییاش کامل شود، ولی استرا سابقه اخراج از یونان، ایتالیا و صربستان را یدک میکشید. در مورد این موضوع هم مثالهایی وجود دارد. تن هاخ مربی آژاکس بعد از حضور در بایرنمونیخ B به اوترخت رفت و فقط یک چهارمی لیگ هلند داشت، ولی آژاکس او را جذب کرد و حالا یکی از زیباترین فوتبالهای ممکن در جهان را تیم او بازی میکند. مربی میتواند نتیجه نگیرد، ولی برای بعضیها زیبا بازی کردن اهمیت دارد.
کالدرون بعد از گشت و گذار در خلیج فارس در روزهای آخر مربیگریاش به ایران آمده و احتمالاً به این فکر بود تا مثل برانکو چند سالی را در ایران سپری کند، اما استراماچونی تازه اول راه مربیگری است و ایران را انتخاب کرده تا شاید استقلال سکوی پرتاب او به باشگاههای بزرگتری باشد.
به رفتارهای استرا و کالدرون در روزی که محروم بودند توجه کنید. کالدرون در بازی با نفت مسجدسلیمان دستش را در جیبش کرد و ۹۰ دقیقه تماشاچی بود، ولی استراماچونی برابر گلگهر انگار روی زغال نشسته بود و لحظه به لحظه دستورات تاکتیکیاش را با تلفن همراه ارسال میکرد. کالدرون آنقدر رزومه دارد که چند باخت پرسپولیس برای انتخاب تیم بعدیاش تأثیر چندانی نداشته باشد، ولی استرا میجنگد تا نشان دهد مربی بادانشی است و فقط در تیمهای قبلیاش بدشانس بود.
مصاحبههای دو مربی هم جالب است. سرمربی پرسپولیس در مورد ۱۵ تیم دیگر لیگ برتری مصاحبه کرده، اما استرا فقط روی تیم خود متمرکز است. شاید باز هم بشود تفاوتی بین این دو مربی پیدا کرد، اما سعی کردیم چند تفاوت را مرور کنیم. مهمترین تفاوت این دو مربی انگیزههای آنهاست. یکی مربی جوان که سعی میکند استقلال را سکوی پرتاب قرار دهد و یک مربی که انگیزه خاصی جز ماندن و کسب درآمد در سالهای آخر مربیگریاش ندارد. در این باره پرویز مظلومی هم گفت دنبال مربی زیر ۵۰ سال میگشتیم، ولی پرسپولیسیها در رؤیای برانکو جدید بودند!