تاریخ انتشار: 1400/04/03 12:47
کد خبر: 37498

آرمان رمضانی و معجزه باور

قبل از هر چیز باید به «مهدی قایدی» پرداخت، او ایده‌آل‌ترین زوج برای هر مهاجمی است.
آرمان رمضانی و معجزه باور
در بازی او آنقدر زیبایی وجود دارد که برای اثبات خویش نیاز ندارد که فقط گل بزند. برای همین است که مهاجم کناری او شاهد یک نوع سخاوت است و همواره این فرصت را دارد که از فرصت پس از خلاقیت و خلاقیت برای ایجاد فرصت بهره‌مند شود. قایدی هنر این را دارد که با شوک تکنیکی و مهارتی به هر خط دفاع، نظم دفاعی حریف را به هم بزند و سپس در آشفتگی و به هم ریختگی سدهای تدافعی، مهاجم کناری خود را چه شیخ دیاباته باشد، چه ارسلان مطهری و چه آرمان رمضانی برای گل زدن محتاج یک ضربه خود کند فقط …
اما نکته مهم این است که آرمان رمضانی که در پرسپولیس همین ضربه را به آسمان می‌زد، حالا در استقلال چرا این ضربه را طوری می‌زند که انگار بهتر از آن تصور نمی‌شود؟ یادمان باشد اکنون باید حتماً به عقب برگردیم و بازی‌های آرمان رمضانی در پرسپولیس را هم بررسی کنیم، آن هم نه با آن پیش‌فرض‌های منفی که آن زمان داشتیم، در دوره پرسپولیس ما آرمان را فارغ از مهارت می‌دیدیم، برای همین فقط نیمه خالی لیوان را می‌دیدیم، فقط توپ‌هایی که بد زده می‌شد و این پیش‌فرض باعث می‌شد که هنر در موقعیت قرار گرفتن آرمان رمضانی را نبینیم، او حتی در بازی‌هایی که چند دقیقه فرصت بازی پیدا می‌کرد، یک دروازه خالی را خراب می‌کرد، این خود نشان از دو چیز داشت؛ اول اینکه او بلد است در موقعیت بایستد و مهم اینکه او از لحاظ ذهنی نمی‌تواند ضربه درست را به درستی بزند.
چه چیز در استقلال برای او عوض شده است؟ تمام ماجرا را می‌توان در یک کلمه خلاصه کرد؛ باور!
در پرسپولیس آرمان رمضانی مهاجم از سر ناچاری بود، گزینه اول سرمربی نبود، او بازیکنی بود که چون عیسی آل‌کثیر محروم بود، چون در جذب شهریار مغانلو ناکام بودند، چون علی علیپور نبود، به بازی گرفته می‌شد، کادر فنی پرسپولیس هم خیلی زود از او ناامید شدند و بازی کردن بازیکنانی مثل وحید امیری در پست غیر تخصصی را به بازی کردن آرمان رمضانی ترجیح می‌دادند. او تحت فشار بود و هیچ‌کس در تقسیم کردن این فشار با او همراه نبود.
اما در استقلال فرهاد مجیدی، آرمان رمضانی را باور داشت، آنقدر باور داشت که با وجود همه انتقادها او را خرید. این باور بزرگترین پشتوانه برای یک بازگشت آرمانی بود. رمضانی یک سرمربی داشت که او را قبول داشت، پس رفته رفته تارهای ذهنی را پاره کرد و حالا مهاجمی است که کم کم همه را وادار به تحسین می‌کند، این معجزه باور است.
 


کپی لینک کوتاه خبر: https://fartakvarzeshi.com/d/27d8d6

اخبار مرتبط



آخرین اخبار


عبور آرمان رمضانی از برزخ؛ حالا مرا ببینید