شاگران یحیی به رکورد خودشان هم رحم نکردند

 لیگ بیستم با پنجمین قهرمانی پیاپی پرسپولیس به پایان رسید. قهرمانی‌های سرخپوشان در این 5 دوره بسیار مقتدرانه و همراه با رکوردشکنی‌های متعدد بود. اولین قهرمانی از 5 قهرمانی پرسپولیس، یک طلسم 10 ساله در فوتبال ایران را شکست و برای اولین بار تیمی میانگینی بالای 2 امتیاز در هر بازی بدست آورد.

این روند هر فصل ادامه داشت تا اینکه دوره قبل پرسپولیس با 67 امتیاز فصل را به پایان برساند. این رکورد با رکورد بیشترین امتیاز یک تیم در یک دوره برابر شد و با میانگین امتیاز 2.23 امتیاز بهترین تیم تاریخ لیگ برتر لقب گرفت. پرسپولیس در اکثر فصول قبلی، قهرمانی‌اش را چند هفته زودتر از پایان فصل جشن می‌گرفت و همین مسئله باعث کاهش روند امتیازگیری پس از قهرمانی و در هفته‌های پایانی می‌شد.

پرسپولیس در این دوره، نسبت به ادوار گذشته شروع چندان مطمئنی نداشت و حتی تا اواسط فصل هم جزو تیم‌های برجسته و شاخص ادوار مسابقات محسوب نمی‌شد. این تیم اما رقابت تنگاتنگ و بی‌نظیری برای سپاهان در راه قهرمانی داشت و همین مسئله باعث شد تا سرخپوشان به تک‌‌تک امتیازات احتیاج داشته باشد و به هیچ حریفی رحم نکند تا مشابه دوره قبل با 67 امتیاز فصل را به پایان رساند با این تفاوت که پرسپولیس این دوره را با تفاضل گل 33+ که بهترین تفاضل گل این تیم در تاریخ لیگ برتر است، به پایان رساند تا با این کارنامه بهترین تیم ادوار 20 گانه تاریخ لیگ برتر لقب بگیرد.

پرسپولیس لیگ شانزدهم پس از پرسپولیس لیگ‌های بیستم و نوزدهم در رتبه سوم بهترین تیم‌های تاریخ لیگ برتر قرار دارد. تا قبل از این دوره پس از پرسپولیس لیگ شانزدهم، پرسپولیس لیگ هفدهم قرار داشت ولی عملکرد خیره‌کننده سپاهان در این فصل باعث شد تا نام تیم دیگری به جز پرسپولیس در بین 4 تیم برتر تاریخ قرار گیرد. سپاهان در این فصل 65 امتیاز بدست آورد و با میانگین 2.17 امتیاز در هر بازی چهارمین تیم برتر تاریخ لیگ برتر است. بدون در نظر گرفتن سابقه محرم نویدکیا که قبلاً چند دیدار به عنوان مربی موقت سرمربی سپاهان بوده، این بهترین عملکردی است که یک مربی در اولین فصل کامل مربیگری خود در لیگ برتر تجربه کرده است.