چند روز قبل یحیی گلمحمدی به درستی به این مسأله اشاره و از جو ایجاد شده درباره ضعیف جلوه دادن الهلال گلایه کرد. یحیی درست میگوید. حالا شاید اتاق فکری پشت تفکر این جو دهندگان نباشد اما آنچه طی دو هفته اخیر درباره الهلال و نقاط ضعفش مطرح میشود یک بزرگنمایی بیهوده از نقاط ضعف تیمی است که دو برابر این نقاط ضعف، نقطه قوت و ستاره دارد.
برای یادآوری باید بگوییم الهلال پرافتخارترین تیم باشگاهی آسیاست. برای هواداران این تیم فینالیست شدن در آسیا دیگر زیاد هم رویایی نیست چون آنها 7 فینال دیدهاند که در سه تا از آنها برنده بودهاند اما آنها آنقدر از تیمشان توقع دارند که هر فصل چیزی جز قهرمانی در آسیا و لیگ
عربستان برایشان شکست است و هر نتیجهای غیر از این کلی انتقاد به دنبال خواهد داشت و غالباً منجر به تغییراتی در کادر فنی این تیم میشود.
البته که الهلال با تیم 2017 رامون دیاز یا تیم 2019 رزوان لوچسکو که یک بار نایب قهرمان و بار دوم قهرمان
لیگ قهرمانان شد تفاوت دارد و در سطحی پایینتر از این دو تیم قرار میگیرد اما الهلال، الهلال است. آنها بازیکنان خارجی تعیینکننده، بازیکنان عربستانی فوقالعاده توانمند و آشنا به
بازی همدیگر و یک سرمربی نامدار دارند که تا همین چند سال پیش در
لیگ قهرمانان اروپا با موناکو بزرگی میکرد.
جو ایجاد شده البته ناشی از نمایش نه چندان قدرتمندانه الهلال مقابل استقلال و نتایج دو سه هفته اخیر آنها در لیگ عربستان است. همه بازی با استقلال را دیدهایم و ضعفهای الهلال را کادر فنی پرسپولیس در آن بازی و مسابقات بعدیشان دیدهاند اما باور کنید الهلال هم ستارههای خارجی و عربستانی تعیینکنندهای دارد که میتواند به آن نقطه ضعفها غلبه کند هم اینکه نمایش این تیم در ریاض و مقابل تماشاگران خودی با آنچه از این تیم در امارات و ورزشگاه خالی زعبیل مقابل
استقلال رخ داد کاملاً متفاوت خواهد بود و حتماً و قطعاً کار
پرسپولیس برای عبور از این غول عربستانی بسیار سخت و دشوار است.
اینکه پرسپولیس تاکنون در عربستان موفق نشده الهلال را شکست دهد بک گراند خوبی نیست و میتواند ناامیدکننده باشد اما تیم یحیی استاد شکستن طلسمهای قدیمی است همانطور که تیم برانکو این کار را انجام میداد اما یقین بدانید عبور از این الهلال با وجود همه ضعفهای فنیاش نیاز به ارائه یک نمایش بینقص از پرسپولیس، تمرکز کامل و کمی خوششانسی دارد و هرگز به راحتی به دست نخواهد آمد.
متأسفانه و به شکلی عجیب طی دو هفته اخیر برخی
پیشکسوتان پرسپولیس از سر دلسوزی و به جهت روحیه دادن به پرسپولیس مدام از این گفتهاند که تیم پرسپولیس به خاطر ثباتش، تیم بودنش و هر آنچه طی این چند سال بدان دست یافته و خودش را در آسیا بالا کشانده و دوباره مطرح کرده به راحتی این الهلال را شکست میدهد. برخی تیترها و برخی نقل قولها از این دوستان پیشکسوت جالب اما ناراحتکننده است چرا که ایشان الهلال را در حد تیمی متوسط از
لیگ برتر خودمان پایین آوردهاند که احتمالاً در خانه و مقابل تماشاگران خود نیز مقابل پرسپولیس حرفی برای گفتن نخواهد داشت در حالی که واقعیت چیزی فراتر از این حرفهاست و هر نقص کوچک و غفلت مقابل همین الهلال میتواند باعث یک شکست سنگین و شرمساری بزرگ شود و رویاهای هواداران پرسپولیس در آسیا دوباره بر باد برود.به سبب همین القائات از سوی پیشکسوتان و کارشناسان فوتبال، در
فضای مجازی و بین هواداران پرسپولیس این ذهنیت تقویت شده که پرسپولیس از پس این الهلال حتماً برخواهد آمد و هر طور حساب کنید سرخها در مجموع برتر از حریفشان هستند. برای مقایسه و رسیدن به این نتیجه شاید آنها فکتهایی هم بدهند اما هیچکس شرایط مسابقه، میزبانی سعودیها و قدرت ستارههای تعیینکننده الهلال و توانمندی این باشگاه را در نظر نگرفته است.
الهلال تیم قدرتمندی است و هرگز راحت نخواهد باخت همانطور که این مسأله در مورد پرسپولیس یحیی هم مصداق دارد اما بنا نیست از پرافتخارترین تیم آسیا و تیمی که در ضعیفترین حالت هم به راحتی جزو 4 تیم برتر غرب قاره قرار گرفته یک حریف متوسط بسازیم و رویای شکست بیدردسرش را در سر بپرورانیم و این توهم را مثل بادکنک مدام باد کنیم چون اینچنین با بالا بردن توقع از پرسپولیس، شرایط را برای این تیم از دقیقه صفر بازی 24 مهر بسیار سخت خواهیم کرد و آن وقت اگر بادکنک توهمهایمان ترکید دیگر غصه خوردن و ملامت کردن آنهایی که الهلال بزرگ را بیهوده کوچک کرده بودند فایدهای نخواهد داشت.