اختصاصی/ مقایسه‌ی عملکردِ آماریِ فولاد خوزستان در دوران ویسی و‌نکونام

امین یزدانی؛ با پایان یافتن هفته دوازدهم لیگ برتر فوتبال ایران به مقایسه‌ای آماری از عملکرد ۴ هفته‌ای عبدالله ویسی و ۸ هفته‌ای جواد نکونام درتیم‌ فولاد خوزستان پرداخته شده ،باشد که امیدواریم مورد توجه و‌عنایت علاقه مندان این تیم متمول و مدرن و کلیه هواداران خوزستانی قرار بگیرد.

عبدالله ویسی ازجمله مربیان خوزستانی فوتبال کشور است که سابقه قهرمانی با استقلال خوزستان درلیگ برتر را درکارنامه دارد.

این مربی پس از سالها دوری از فوتبال خوزستان،سرانجام یکی از بهترین باشگاههای کشور از نظر امکانات سخت افزاری و نرم افزاری  درتمامی زمینه‌های فوتبال را برعهده گرفت و پیش ازشروع لیگ، دریک مصاحبه احساسی و غیر واقعی،امکانات این باشگاه (فولاد)را درحد و اندازه‌های بارسلونا دانست تا توقعات و انتظارات هواداران این باشگاه را بدون درنظر گرفتن پیامدهای چنین ادبیات مبتدیانه‌ای،بالاتر برده و پیش ازشروع لیگ،بار روانی سنگینی بردوش خود و سایر کادر فنی،بازیکنان و سایر عوامل باشگاه، وارد کرد.

این مربی بومی که مدیریت باشگاه به دلایلی که ازحوصله این بحث خارج است، فرصت زیادی به او نداد،فقط پس از ۴ بازی، عذرش را خواستند.

عبدالله ویسی طی ۴ دیداری که نیمی از آنها(۲ بازی)را درخانه و نیم دیگری (۲بازی) درخارج از اهواز برگزار شده بود، به دو شکست، یک پیروزی و یک تساوی دست یافت. نتیجه و  حاصل کار این مربی، کسب ۴، امتیاز از ۱۲ امتیاز ممکن بود،شاگردان او دراین ۴ بازی، توانستند فقط ۳ گل به ثمر برسانند و ۷ گل را نیز دریافت کردند.

فولادِ ویسی طی ۴ بازی ابتدایی، هیچگاه درخانه  حریفان، موفق به گلزنی نشدند،اما فولاد ۳ گل در زمین آلومینیوم دریافت کرد و طی این مدت(۲ بازی) فولاد ویسی ۴ گل را نیز در ورزشگاه خانگی‌اش از رقبا، دریافت کرده بود.

شاگردان ویسی ۳ گل را هم درخانه وارد دروازه‌های دوتیم پرسپولیس و مس رفسنجان کردند.

بنابراین زمانی که ویسی فولاد را به نکونام تحویل داد، تیم با ۴ امتیاز، ۳گل زده، ۷گل خورده در رده یازدهم لیگ برتر قرار داشت و با پرسپولیس رده ششمی جدول، فقط ۳ امتیاز فاصله داشت.

هنگامی که جواد نکونام درهفته پنجم هدایت مجدد فولاد را برعهده گرفت، نسبت به ویسی ،شناخت به مراتب بهتری از بازیکنان و فضای حاکم بر فولاد داشت،زیرا  اکثریت قاطع بازیکنان در طی دو فصل گذشته با نظر او جذب شده بودند،هرچند سه بازیکن تاثیرگذارِ فصل گذشته ازتیم جدا شده بودند،اما ورود بوحمدان،الجبوری و ساسان حسینی و حفظ شاکله تیم، نقطه قوتی برای نکونام محسوب میشد، تا او بتواند مجددا فولاد را درمسیر درست و صحیح، قرار دهد.

نتایج نکونام درطی ۸ دیدار،با فراز ونشیب زیادی همراه بود.

او استراتژی روشن و‌مشخصی برای شیوه بازی تیم در دیدارهای بیرون خانه دارد،اما دربازی‌های خانگی این برنامه را مشاهده نمی‌کنیم و نهایتا فولاد امتیازات زیادی را که می‌توانست در خانه بگیرد، تا وضعیت خود را درجدول رده بندی بهبود بخشد و تا حدودی بتواند خود را به منطقه کسب سهمیه نیز نزدیکتر کند،به راحتی ازدست داد.

نکونام طی ۸ دیداری که سکان هدایت فولاد را بر عهده گرفته، موفق شده که از ۲۴ امتیاز ممکن،۱۳ امتیاز را کسب کند،او از ۸  بازی گذشته‌اش،۴ دیدارش رامیزبان بود و ۴ بازی دیگرش به عنوان مهمان در رقابت ها حضور داشته است.

شاگردان نکونام در ۸ دیدار گذشته فقط توانستند  ۵ گل به ثمر برسانند و طی همین تعداد بازی نیز فقط ۳ گل دریافت کرده اند.

این آمار نشان می دهد تفکرات نکونام بیشتر بر روی فاز دفاعی بنا شده تا تهاجمی، غافل از این که تیمی قادر است به موفقیت برسد که بتواند در دو فاز دفاعی وحمله، بالانس و تعادل ایجاد کند.

از تعداد ۵گل زده تیم نکونام،۲ گل شش امتیازی را بیرون از خانه در مقابل ذوب آهن و گل گهر سیرجان و ۱ گل دیگر را درشیراز برابر فجر سپاسی به ثمر رسیده است.

فولادی‌ها در دوران هدایتِ دوره دوم نکونام، از ۴ دیداری که درفولاد آره‌نا  برگزار نمودند،فقط ۶ امتیاز دشت کردند،هوادار را بایک گل بردند اما در برابر نساجی، تراکتور و صنعت نفت به تساوی رسیدند؛ یعنی از ۹ امتیاز ممکن، 3 امتیاز کسب کردند که به جز تساوی  برابر نساجی که با گل همراه  بود، بازی برابر تراکتور و نفت آبادان، بدون گل به پایان رسید تا امتیازات حساس و مهمی را آن‌ها در خانه از دست بدهند.

طبق آماری که در سطور بالا به شکل دقیقی به آن پرداخته شد،نشان می دهد که تیم نکونام دربیرون ازخانه،بهتر امتیاز می گیرد،زیرا تیم‌ها در زمین خودی، ناچارا برای کسب هرسه امتیاز بازی،بیشتر تهاجمی بازی  کنند و این، همان روش و شیوه‌ای است که نکونام به دنبال آن می‌گردد،تا با ضدحملات ویرانگر و مهلک و‌ همچنین  شروع مجددهایی که درمتن آنها پاتوسی و کولیبالی قرار دارند، دروازه حریفان را روی پاشنه بچرخاند،البته این برنامه مقابل استقلال به علت بی برنامگی محض و غیبت کولی بالی جواب نداد.

تفاوت فولاد و استقلال درآزادی، فقط یک شوت سرکش بود و بس،زیرا تیم نکونام‌ طبق استراتژی بیرون ازخانه، تمامی مسیر و راه ها را بر روی استقلالی که خود محتاطانه مقابل فولاد بازی می کرد، بسته بود،اما فولاد برای رسیدن به گل برنامه‌ی خاصی نداشت و شروع مجددها نیز جواب ندادند،زیرا مجیدی دست نکونام را خوانده بود.

اما علت عدم نتیجه گیری نکونام‌ در بازی‌های خانگی آن هم در برابر تیم‌های میانه و قعرنشین جدولِ که نسبت به فولاد ازنظر کیفیت تیمی و سطح کیفی بازیکنان، درسطح پایین‌تری قرار دارند و برای کسب حداقل امتیاز، روی به سبکی دفاعی که با تراکم، فشردگی و لایه های متعدد دفاعی بازی می‌کنند؛ چرا تیم نکونام قادر نیست ازچنین تیم‌هایی، تمامی امتیازات ممکن را بگیرد؟ این به شیوه و سبک بازی تیم تحت هدایت نکونام‌ بر می گردد.

زیرا فولاد برای رسیدن به دروازه حریفان با تیم‌هایی که با سبک تمام‌ تدافعی بازی می کنند، درفاز تهاجمی طرح و برنامه خاصی ندارد و‌ مخَلص کلام ، محتاطانه بازی می کند و کمتر روی به بازی ریسکی می آورد،زیرا ازضدحملات آنها ترس دارد،تاکتیکی که او درآن خبره است.

نهایتا مهمترین برنامه نکونام برای رسیدن به گل،دل بستن به ضدحملات، شروع مجددها، و ارسال اکثرا باری بهرجهت از کناره ها ست،درصورتی که نکونام می تواند از اصل خلاقیت درفاز تهاجمی استفاده کند.بنابراین چنانچه تیم ها ازشیوه های کاملا  تدافعی در برابر فولاد استفاده کنند،به نظر می‌رسد نکونام  بن بست تاکتیکی  می خورد،زیرا او در برابر چنین تیم هایی، چیزی به نام ضد تاکتیک ندارد،چون ضد تاکتیک حریفان درفولاد آره نا،همان ضد تاکتیکی است که نکونام درزمین رقبا ازآن استفاده  می کند.  

اصولا داشتن پلن‌های متنوع، بازی هرتیمی را غیرقابل پیش بینی می کند،این مورد باید درتیم فولاد، بکرات دربازی های خانگی دیده شود.اما از پلن بی و تنوع تاکتیکی در تیم نکونام آنهم در فولاد آره نا،به ندرت دیده میشود.

فولاد درنبود کولیبالی و ایوب والی ،شروع مجددها نیز، کارایی خود را ازدست داده اند.  

نکونام برای رسیدن به منطقه کسب سهمیه ،باید درفاز تهاجمی برنامه های ویژه،خاص و‌ مدرنی را بکار گیرد،زیرا باچنین رویکردی،احتمالا نکونام شاگردانش همانند فصل گذشته فقط قادرند در جام‌حدفی،حرفی برای گفتن داشته باشند.