ورزش و اخلاق؛ دو مقوله در هم تنیده

حشمت اله سلطانی؛ در سردر خیلی از باشگاه‌های ورزشی؛ عبارت "باشگاه فرهنگی- ورزشی..." بر تابلو بزرگی نوشته و نصب شده است و این بدان معناست که باشگاه ورزشی پیش از بحث ورزش؛ "فرهنگ" را سرلوحه فعالیت‌های خود قرار داده است، اما این عبارت؛ بدون هیچ تعارف غالباً یک شعار سطحی است و کمتر کسی به آن؛ عمل می‌کند.

در روابط ورزشی، انتخاب ورزشکاران برای شرکت در مسابقات مهم، انتخاب برای هیئت‌ها و فدراسیون‌ها، چینش و انتخاب مدیران ارشد و میانی، نحوه نقل و انتقالات، گردش مالی در باشگاه‌ها و بسیاری از امور دیگر همواره نیازمند تحقیق و تفحص، بازنگری، بررسی‌های میدانی و برخوردهای قضایی و حقوقی است.

اگر فشار در ورزش؛ گسترش یابد، بدون تردید، ریشه‌های آن در بخش‌های دیگر اجتماعی، توسعه خواهد یافت، زیرا امروزه ورزش علاوه بر یک فعالیت فیزیکی و بهداشتی، یک روند اقتصادی با هزینه‌ها سرمایه های بالاست.

در ورزش با طیف‌های متفاوتی مانند ورزشکار، مربی، داور، پزشک ورزشی، سرپرست تیم، کارشناس، مربی بدنساز و نقش‌های دیگر؛ مواجهیم. تعدد نقش‌ها، تعداد ورزشکاران، دوایر بخش‌های اداری و اجزاء بی شمار و به هم پیوسته‌ای که در ورزش وجود دارد، نشان می‌دهد که اخلاق؛ به فضای نظم، ساماندهی؛ اصول ارزشی و فرهنگی، تبیین و تحلیل داده‌های اطلاعاتی راجع به نقش و تأثیر اخلاق ورزشی، در این عرصه بسیار مهم و حیاتی است.

ورزشکاران در داخل برای استان‌ها و محل های زندگی خود و خارج از کشور برای میهن خود سفیران اخلاق و فرهنگ هستند و حرکت، رفتار، گفتار و کردارشان نمایانگر فرهنگ و اصول فرهنگی در کشورشان خواهد بود، فلذا اهمیت بالای اخلاق ورزشی و توجه واقعی به فرهنگ و ترجیح دادن آن بر ورزش، باید عملاً رعایت و اجرا شود.