تاریخ انتشار: 1401/04/25 19:14
کد خبر: 19259

نه دوستت داریم و نه از تو متنفریم آقای لواندوفسکی

بعد از قطعی شدن جدایی رابرت لواندفوسکی از بازیک مونیخ، نشریه کیکر در یادداشتی می‌گوید با وجود هشت سال درخشش لوا در بایرن، جدایی او کسی را در باواریا غمگین نمی‌کند.
نه دوستت داریم و نه از تو متنفریم آقای لواندوفسکی

بعد از مدتها کش و قوس در رابطه رابرت لواندوفسکی و باشگاه بایرن مونیخ و درام بزرگ تابستانی درباره جدایی او و پیوستنش به بارسلونا، سرانجام مشخص شد که او بعد از هشت سال، باواریا را ترک کرده و به کاتالونیا خواهد رفت. نشریه کیکر به مناسبت جدایی ستاره بزرگ لهستانی از بایرن مونیخ، در یادداشتی به بررسی میراث او در این باشگاه پرداخت.

لواندوفسکی بدون شک یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ بوندس‌لیگا است. لوا در سال 2010 از باشگاه لهستاین لخ پوزنان به بوروسیا دورتموند پیوست تا برای اولین بار پایش را در خاک آلمان بگذارد. مهاجم لهستانی پیش از آنکه در سال 2014 به بایرن مونیخ منتقل شود بازیکنی عملا ناشناخته بود. ولی او حالا در حالی بوندس‌لیگا را ترک می‌‌کند که در این لیگ 312 گل به ثمر رسانده است. تنها بازیکنی که آماری بهتر از او دارد، گرد مولر است؛ با 365 گل زده.

آمار و ارقام موفقیت‌های لواندوفسکی در بایرن مونیخ، به معنای واقعی کلمه، خیره‌‌‌کننده است: قهرمانی در چمپیونزلیگ و جام باشگاه‌های جهان 2020، ده بار قهرمانی بوندس‌لیگا (دو بار با دورتموند و هشت بار با بایرن مونیخ). اما موفقیت‌های شخصی لواندوفسکی هم دست کمی از موفقیت‌‌های تیمی او ندارد: هفت بار برنده جایزه بهترین مهاجم فصل کیکر، دو بار بهترین بازیکن سال فیفا و بهترین فوتبالیست سال آلمان (سالهای 2020 و 2021)، و دو بار بردن کفش طلا در سالهای 2021 و 2022.

فوتبالیست حرفه‌ای؛ بی‌احساس و معتاد به کار
در فهرست درخشش‌های لواندوفسکی در فوتبال آلمان، لحظات مهمی وجود دارد که نباید از آنها غافل شد. از همه مهمتر، زمانی بود که لوا در فصل 2020-2021 موفق شد چهل و یکمین گل خود در یک فصل را به ثمر برساند تا رکورد قبلی 40گله گرد مولر را بشکند. یا 9 دقیقه دیوانه‌وار لواندوفسکی در 22 سپتامبر 2015، زمانی که در بازی مقابل ولفسبورگ، تنها در عرض 9 دقیقه 5 گل به ثمر رساند.

اما صرف آمار و ارقام یک فوتبالیست، هر چقدر هم درخشان باشد، نمی‌تواند تضمین‌کننده احساس هواداران نسبت به او باشد. هواداران بایرن همیشه به لواندوفسکی احترام گذاشتند، البته بهتر است بگوییم تا پایان فصل گذشته. بایرنی‌‌ها هر بار که او گل می‌زد فریاد شادی سر داده و تشویقش می‌کردند. اما لواندوفسکی هیچگاه نتوانست در بایرن، در حد کسانی مثل فرانک ریبری، باستین شواین‌اشتایگر و آرین روبن، محبوب دلهای هواداران شود. کسانی که هواداران بایرن حتی برایشان شعر و شعار ساخته بودند.

هواداران بایرن همیشه معتقد بودند لواندوفسکی فوتبالیست بی‌نظیری است ولی خیلی خونسرد و حرفه‌ای است و نمی‌شود عاشقش شد. این خصوصیات رفتاری را نمی‌توان تقبیح کرد ولی واقعیت این است که با این ویژگی‌ها نمی‌توان به قلب هواداران راه یافت.

لواندوفسکی بایرن را به عنوان یک اسطوره ورزشی ترک میکند ولی در مونیخ کسی برای او احساساتی نیست. به خصوص نوع رفتار لواندوفسکی در ماه‌های اخیر، در جریان تلاش او برای جدایی از بایرن و پیوستن به بارسلونا، همان اندک احساسات دوستانه بین او و هواداران را هم از بین برد.

حالا چه کسی باید برای بایرن گل بزند؟
در ماه مه امسال، رفتار و صحبتهای اولیور کان، رئیس بایرن مونیخ، در اقدامات بعدی لواندوفسکی بی‌تاثیر نبود. نزدیکان ستاره لهستانی بعدها تایید کردند که لوا بعد از آن روز به این نتیجه رسیده بود که دیگر نمی‌تواند در باواریا ادامه دهد.

اولیور کان آن روز به لواندوفسکی بی‌محلی کرده و حتی با او برخوردی تند داشت، به این امید که دست خود را در مذاکره برای تمدید قرارداد با ستاره لهستانی تضعیف نکند. اما نتیجه در عمل کاملا بر خلاف آنچه شد که اولیور کان تصور می‌‌کرد. شاید رقم 45 میلیون یورو، که می‌تواند با ملحقات به 50 میلیون یورو برسد، تنها چیزی است که می‌تواند کان را تسلی بدهد. به خصوص با توجه به اینکه قرارداد لواندوفسکی سال آینده به پایان می‌رسید.

خداحافظی بایرن مونیخ و رابرت لواندوفسکی برای هیچیک از دو طرف، یک خداحافظی باشکوه و رویایی نبود. تنش‌های چند هفته‌ای باعث شد حالا همه طرفین، باشگاه، لواندوفسکی، و حتی هواداران، یک نفس راحت بکشند.

در تاریخ ستاره های بزرگی مانند گرد مولر، فرانتس بکن، کارل هاینس رومنیگه، لوتار ماتئوس، الیور کان، فیلیپ لام .... لیست بی پایانی وجود دارد، با این وجود، تیم مونیخی همچنان بزرگ و موفق باقی ماند و نباید فراموش کرد هیچ بازیکنی بزرگتر از باشگاه نیست. با جذب سادیو مانه، بایرن در حال حاضر یک ستاره جهانی در اختیار دارد، اما وظیفه گلزنی باید در بین چند بازیکن تقسیم شود. 
سادیو مانه، سرژ گنابری، توماس مولر، جمال موسیالا، کینگزلی کومان، لروی سانه و ... حتی بدون لواندوفسکی هم قدرت تهاجمی بایرن مونیخ کم نیست. یولیان ناگلزمان در دومین سال فعالیت خود می‌تواند تیم را بیشتر مطابق خواسته‌های خود ساخته و سبک بازی مورد علاقه اش را به بایرن مونیخ تحمیل کند. این هم یک فرصت است و در عین حال یک ریسک. بعد از ناامیدی فصل اول، سرمربی بایرن حالا محکوم به موفقیت است.


فرصتی برای ستاره های جدید
لواندوفسکی، کاپیتان سوم باشگاه، اولین نفری لقب گرفت که از کشتی پیاده می شود. مانوئل نویر و توماس مولر قراردادشان را تا سال 2024 تمدید کرده اند، اما آنها نیز در اواخر دوران حرفه ای خود هستند. 
بوندسلیگا پس از انتقال ارلینگ هالند به منچسترسیتی، حالا دومین گلزن برتر جهان و یک ستاره جهانی را از دست داد. با این وجود این لیگ همچنان جذاب است و چهره ای تازه با ستاره های جدید ارائه خواهد داشت. سادیو مانه و احتمالا ماتیس دی لیخت در مونیخ، نیکو شلوتربک و کریم آدیمی در دورتموند، ماندن کریستوفر نکونکو توسط لایپزیش و .... نام‌های بیشتری در کانون توجهات قرار خواهند گرفت.

همچنین برنامه مشکوک اقتصادی باشگاه بارسلونا با وجود کوهی عظیم از بدهی، همچنان نکته ای مبهم است. مدتهاست که بحث فرپلی مالی و معنای رقابت منصفانه بی معنی شده و هیچ کس جلوی این روند را نمی گیرد. لواندوفسکی با این تغییر به هدف خود رسیده و حتما گل های فراوانی نیز با پیراهن بارسلونا به ثمر خواهد رساند. حالا یک اسطوره فوتبال با بایرن مونیخ خداحافظی کرد، اما وداع او خیلی هم احساساتی نبود.

 


کپی لینک کوتاه خبر: https://fartakvarzeshi.com/d/3keyk8

اخبار مرتبط



آخرین اخبار



پیشنهاد جدید بارسلونا به مهاجم بایرن مونیخ