پرهام آبراموویچ دیگر نساجی را نمی خواهد/ مقصر کیست؟!

به گزارش سرویس لیگ یک فرتاک ورزشی، پرهام با میلیاردها تومان هزینه، خود را در دل مردم قائمشهر و مازندران جا کرد و تبدیل به پرهام آبراموویچ شد. از روزی که او پای به این عرصه نهاد همیشه صحبت از ساخت ورزشگاهی مدرن بود و تحویل زمین، یک روز گفتند می دهیم، یک روز گفتند نمی دهیم، تا بالاخره او را خسته کردند و انگیزه هایش را گرفتند.

یک روز نماینده شهر در برنامه زنده تلویزیونی اورا به باد انتقاد گرفت و به او می گوید شما به دنبال چیز دیگری هستید، نه فوتبال و چند وقت بعد نماینده ای دیگر در رسانه ها او را بی شخصیت و متزلزل معرفی میکند. حال بماند که کاندیدایی دیگر در زمان انتخابات از حمایت مستقیم ایشان و طرفداران نساجی بهره مند گشت و به بهارستان راه یافت.

 یک روز گفتند ما زمین را آماده کرده ایم و پرهام نمی آید تا تحویلش دهیم و فردای آن روز مشخص شد تحویل آن زمین داستان ها دارد. می گفتند چند زمین دیگر به او پیشنهاد داده ایم اما او نپذیرفت ولی نمی گویند آیا آن زمینها اصلا شرایط و زیرساخت های مربوط به یک استادیوم چند هزار نفره را دارند یا خیر؟

یکی می گوید او که ضرر نکرده و به جای پرداخت مالیات، تیمداری کرده و حتی بعضی ها میگویند او بیش از آنچه هزینه کرده سودش را برده، اما کسی نمیگوید با همین شرایط، یعنی معافیت های مالیاتی و آنچه که سوداوری می خوانیدش آیا کسی را سراغ دارید تا نساجی را تحویل بگیرد؟ فقط یک نفر لطفا....

گفتند او برود، اصلا اورا چه به این کارها، ما هستیم، مگر ما خودمان نمی توانیم در این شهر پرجمعیت چند سرمایه دار خیر را مجاب به حمایت از باشگاه کنیم؟! ماهها گذشت و دریغ از حتی یک اسپانسر.... نتوانستند، حتی نتوانستند برای تامین هزینه های آب معدنی و هتل هم اسپانسری پیدا کنند.

سرمربی هم که به جای تمرکز در امور فنی کارش شده هر روز پیش این مسئول و آن مسئول رفتن، به همه رو انداختن، به جز اتوبوسی که استاندار محترم در اختیار باشگاه قرار داد باز هم چیزی از این رفت و آمدها عاید نساجی نشد.

روز عید غدیر، فکری تمام مسئولین شهری و استانی را به حضور در تمرین نساجی دعوت کرده تا به بازیکنان جوانش نشان دهد که تنها نیستند، نیامدند، حتی یک مسئول. باز هم هواداران بودند که بی پول های باغیرت را تنها نگذاشتند تا در روز عید کامشان تلخ نباشد.

شورای شهر گفت 20 میلیون تومان پاداش برای بازیکنان در نظر گرفته ایم، یک ماه گذشت و آخرش گفتند مصوبه شورا نیاز به تاییداتی دارد و معلوم نیست کی پرداخت شود و کار به جایی رسید که آقای سرمربی مجبور شود از دوستانش برای پرداختی بسیار ناچیز به بازیکنان باغیرت نساجی کمک بخواهد.

حرف زدن خیلی راحت است، خیلی ها گفتند ما کاری می کنیم کارستان اما نتیجه اش هیچ نبود، در این سالها تنها یک نفر، تاکید می کنیم فقط یک نفر، آن هم از استانی دیگر آمده بود تا عاشقان نساجی را به آرزوی چند ساله شان برساند، اما...... او می خواهد برود.