شکستن غرور پرزیدنت

به گزارش سرویس خارجی فرتاک ورزشی، سوم ژوئن 2016‌؛ لوران بلان به همراه خانواده‌‌اش در خیابان‌های منهتن در آمریکا مشغول قدم زدن بود. او در قامت سرمربی تیم پاری‌سن‌ژرمن که توانسته بود در عرض سه سال 11 جام داخلی برای تیمش بگیرد، خیابان‌ها را متر می‌کرد و سرخوش بود. درست در همان ساعت‌ها بود که ناصرالخلیفی، رئیس باشگاه پاری‌سن‌ژرمن مشغول گفت‌وگو با «لوپاریزین» بود‌؛ ناصر صحبت از «تغییرات بزرگ» و «شروع یک چرخه تازه» می‌کرد...

آن تعطیلاتِ بلان در آمریکا، در واقع به خاطر دعوت یوری جورکائف بود که توسط مؤسسه خیریه‌‌اش یک بازی دوستانه در «ردبول آرنا» در نیوجرسی ترتیب داده بود. بازی‌ای که قرار بود به غیر از بلان، کریستوف دوگاری، روبر پیرس، پاتریک ویرا و داوید ترزگه هم در آن حضور داشته باشند. مصاحبه ناصرالخلیفی در آن روز، همه دوستانی که همراه بلان بودند را ترسانده بود ولی خود بلان هیچ هراسی نداشت. یکی از همان آدم‌ها که پیش بلان بوده در گفت‌وگو با روزنامه «اکیپ» بدون این‌که علاقه‌ای به فاش شدن نامش داشته باشد می‌گوید: «وقتی صحبت‌های ناصرالخلیفی منتشر شد ما همه پیش بلان دور یک میز نشسته بودیم. در آن زمان یوری رو به بلان کرد و گفت: «لولو (لقب بلان) فکر می‌کنم که دارند اخراجت می‌کنند!» ولی لوران با لبخندی که به لب داشت به او گفت: «نه، نگران نباش. این تغییرات شامل حال من نمی‌شود!» درست است که لوران آدم سختی است و نمی‌شود تشخیص داد به چه چیزی فکر می‌کند ولی معتقدم در آن لحظه از حرفی که زده بود مطمئن بود و شوخی نمی‌کرد‌؛ واقعاً او فکر نمی‌کرد که قرار است از کار اخراجش کنند. از این گذشته شما به عکس‌های آن تعطیلات نگاه کنید: او فوق‌‌العاده شاد و خندان است!

خنده‌های بلان، فردای آن روز در جریان بازی «اسطوره‌ها»، به ویژه زمانی که تماشاگرانی که طرفداران پاری‌سن‌ژرمن بودند، پرچم‌های پی‌اس‌جی را درآوردند، بیشتر هم شد. در آن زمان «پرِزیدان» (پرزیدنت، دیگر لقب بلان) به خودش کاملاً اعتماد داشت (او چندوقت پیش از آن موضوع قراردادش را تا سال 2018 تمدید کرده بود) و هرگز نمی‌توانست ذره‌ای شک کند که ممکن است در پاریس، جایگاهش متزلزل شود. شش روز بعد از آن موضوع، ژان پی یر برنس، مدیربرنامه‌های بلان هم گفت که اطلاعات زیادی از این ماجرا ندارد: «لوران بلان این روزها در تعطیلات است. نه او و نه من هیچ تماس یا مذاکره‌ای با مسئولان باشگاه نداشته‌ایم». با این حال روز 22 ژوئن (12 روز بعد از مصاحبه مدیربرنامه‌های بلان)، لوران، پای فسخ قراردادش را در باشگاه پاری‌سن‌ژرمن امضا کرد و از باشگاه، در شرایطی که الخلیفی حاضر به شرکت در آن جلسه نشده بود، بیرون زد. قرارداد بلان با باشگاه در جوی سرد به پایان رسید‌؛ جوی که نه واکنش‌های تند در پی داشت، نه صحنه‌ای عاطفی و نه تسویه‌حساب شخصی. لوران بلان با روحی آزرده 22 میلیون غرامت (مبلغ خودش و بقیه اعضای کادر فنی) گرفت و رفت.

گلف مرهم درد پرزیدنت!
روز 23 ژوئن، لوران بلان، وسائلش را از رختکن پاری‌سن‌ژرمن برداشت و رفت. خبر اخراج او هم روز 27 ژوئن به صورت رسمی اعلام شد. دو روز بعد از اعلام خبر رسمی، بلان، با دلی آزرده و سری بلند خودش را به رقابت‌های گلف «پروآمد» و فردای آن روز به رقابت‌های اوپن فرانسه رساند تا درد اخراجش را با بازی گلف تسکین دهد. الکساندر لِوی، گلف‌باز فرانسوی روز 30 ژوئن در حاشیه همان رقابت‌های اوپن فرانسه با بلان عکس یادگاری گرفت و گفت: «سه روز بعد از اعلام اخراج رسمی او از پاری‌سن‌ژرمن، بلان را در زمین گلف دیدم. کمی با هم حرف زدیم‌؛ قطعاً ناراحت بود ولی حس کردم توانسته با استفاده از گلف، موضوع اخراجش را نادیده بگیرد. وقتی دارد گلف بازی می‌کند متمرکز است و به چیز دیگری فکر نمی‌کند. فکر می‌کنم لوران بلان از گلف برای خالی کردن چیزهای بدی که در سرش بود استفاده می‌کرد». بلان و پسرهایش همیشه عاشق گلف بوده‌اند و این موضوع را سال‌‌هاست که دنبال می‌کنند. دوستان نزدیک او می‌گویند خبر اخراجش به موقع بود چون بلان در تعطیلات بود و می‌توانست با فراغ بال به گلف بپردازد و زیاد غم اخراج را نداشته باشد. او از سال 2002 پسرهایش را به کلاس حرفه‌ای گلف برده و الان هم هر تابستان خودش را به آن آکادمی مشهور در فرانسه می‌رساند تا در تورنمنت‌های گلف شرکت کند.

بلان سرمربی انگلیس می‌شود؟
بلان برخلاف بقیه دوستانش از جمله لیزارازو، تورام و کارمبئو که جذب رسانه‌ها می‌شوند و گفت‌وگو می‌کنند در این بازه زمانی از رسانه‌ها گریزان بوده‌؛ حتی در حاشیه بازی‌های خیرخواهانه هم اگرچه حضور داشته ولی حاضر به مصاحبه نشده است. یکی از دوستان نزدیک بلان به اکیپ می‌گوید: «اتفاق عجیبی که درباره لوران رخ داده این است که به تازگی شماره تلفنش را عوض کرده است. او 20 سال بود یک شماره داشت و حالا شماره را عوض کرده! وقتی به او گفتم چرا این کار را کردی به من گفت: بیش از اندازه شماره من دست این و آن افتاده بود».

موضوعی که کار بلان، مربی‌ای که به نظر می‌رسد می‌خواهد یک سال را استراحت کند، عجیب به نظر می‌رسد این است که تاب دوری از مستطیل سبز را نیاورد و همین چند وقت پیش در میان ناباوری خودش را به ورزشگاه رساند تا در کنار مدیربرنامه‌هایش بازی تیم‌های بوردو و آنژه را از نزدیک ببیند. همان دوست نزدیکش حرف‌های جالب‌تری می‌زند: «من لوران را می‌شناسم. او بیش از اندازه کارش را دوست دارد و دلش تاب نمی‌آورد زیاد دور از زمین فوتبال باشد. اگر از من بپرسید می‌گویم که او پیشنهاد سرمربیگری تیم ملی انگلیس، همین حالا که الردایس اخراج شده، را می‌پذیرد و زودتر از این‌که یک فصل استراحتش تمام شود به دنیای مربیگری برمی‌گردد». البته یکی دیگر از نزدیکان بلان هم با ادعای مشابهی شایعه حضور بلان در تیم مارسی را رد می‌کند و می‌گوید: «بلان به مارسی نمی‌رود به دو دلیل‌؛ اول این‌که دوست صمیمی فرانک پاسی (سرمربی کنونی مارسی) است و دوم این‌که می‌خواهد به تیمی برود که توانایی خریدن بازیکنانی مثل رونالدو و نیمار را داشته باشند. مطمئن هستم که منتظر پیشنهاد یک باشگاه بزرگ اروپایی برای شروع کارش در عرصه مربیگری است».