ورزشگاه بازی ایران آب گرم ندارد!

به گزارش فرتاک ورزشی، سوریه به دلیل مشکلات داخلی و سیاسی کشورش نمی تواند در خاک این کشور، میزبان تیمی باشد. به همین دلیل آنها در استان سرمبان و شهر پاروی در مالزی، از 5 تیم دیگر گروه اول مقدماتی جام جهانی میزبانی می کنند؛ در ورزشگاه عجیب و غریب تانکو عبدالرحمان.

نام این ورزشگاه از نام اولین نخست وزیر مالزی پس از استقلال گرفته شده است که سال 1990 درگذشت. این ورزشگاه سال 1992 با گنجایش 20 هزار نفر تاسیس شد ولی پس از عملیات بازسازی سال 2004 برای برگزاری المپیاد ورزشی کشور مالزی گنجایش آن به 45 هزار نفر رسید. سوریه در این ورزشگاه برابر کره جنوبی بازی کرد و بدون گل متوقف شد. آن روز تنها 4350 نفر در ورزشگاه بودند.

مهمترین نکته این ورزشگاه، ابعاد زمینش است با طول 120 و عرض 70 متر. طولی با بیشترین اندازه قانونی و عرضی با کمترین اندازه قانونی. این ابعاد یعنی تیم ملی باید برای رسیدن به دروازه حریف، مسافت بیشتری را بدود (ورزشگاه های میزبان ایران در کشورهای کره جنوبی، ازبکستان، قطر و چین همگی طولی 105 متری داشتند) ولی برای پوشش عرض زمین زحمت کمتری را متحمل می شود (ورزشگاه های میزبان ایران در کشورهای کره جنوبی، ازبکستان، قطر و چین همگی عرضی 75 متری داشتند).

نکته بعدی اینکه در این ورزشگاه خبری از صندلی نیست و باید روی دال های بتنی نشست درست مثل ورزشگاه آزادی قبل از پروسه صندلی گذاری. AFC درحالی این ورزشگاه را انتخاب و تایید کرده است که داشتن صندلی جزو الزامات برگزاری بازی در آیین نامه ها ذکر شده است.

موضوع سوم، زمان برگزاری بازی است. کیفیت چمن این ورزشگاه چندان بالا نیست و موید آن هم تصاویری که از بازی سوریه و کره جنوبی دیدیم. آن بازی در یک روز تابستانی برگزار شد ولی تیم ملی باید در پاییز و درست زمان باران های موسمی جنوب شرق آسیا برابر سوریه قرار بگیرد پس باتلاق شدن چمن بی کیفیت بخصوص در نیمه دوم چندان عجیب نیست.

درباره این ورزشگاه شنیده می شود که فاقد لوله کشی آب گرم است که اگر صحت داشته باشد باید به کنفدراسیون فوتبال آسیا تبریک ویژه ای بابت انتخاب تانکو عبدالرحمان و استاندارد اعلام کردنش گفت.