باورمان این است اسطوره‌ها نمی میرند...

به گزارش سرویس لیگ برتر فرتاک ورزشی، مرگ به خودی خود از غم ,قصه ها داردو از فواصل بی مرز می گوید که نمیتوان پایانی برایش متصور شدو تنها  خاطراتی را برایت تداعی می کند  که اشک پایانش میشود،.

در نشریات روز چهارشنبه بود که چهره ی آرام ولی پریده  رنگ منصور پورحیدری  نقش آفرینی می کرد، مرا یاد روزهای مربیگری اش انداخت با آن کت بلند ،همان موقع هم آرامشش او را از سایر مربیان متفاوت می کرد.

حالا او دیگر درد نمی کشد نه جسمش و نه روحش‌، دیگر زخمهایی که این فوتبال بی رحم، اما دوست داشتنی بر پیکرش وارد ساختند عذابش نمیدهند و مجبور به سکوتش نمی کنند .

حالا همه عزادار مردی شدند که با تمام جانش، درد فوتبال به ویژه مشکلات لاجوردی پوشان پایتخت را به جان می خرید و صبوریش  او را به عنوان پدر ی دلسوز متصوف ساخت تا نام پور حیدری   بر صفحه تاریخ ورزش ایران ثبت شود.

او چند سالی بود  که به خاطر بیماری دیابت  در بستر بیماری به سر می‌برد ،سپس با سرطان  دست و پنجه نرم ‌کرد و پس از ماهها مبارزه قهرمانانه، سفری دیگر در پیش گرفت ،سفری که آرامش را برایش به ارمغان  آورد و این هدیه الهی بود برای مردی که در سکوت با ناملایمات مبارزه کرد تا قهرمان  بلامنازع اخلاق  ورزش ایران شود.

امروز پدر استقلال  در مسیر ی به رنگ آبی اسمان‌به همبازی های   خود مانند ناصر حجازی و غلامحسین مظلومی پیوسته تادر رفاقت و  دوستی هم چیزی کم نگذاشته باشد.

سالهاخدمات صادقانه وعشق به فوتبال منصور پورحیدری  به فوتبال ایران اگرچه  برایش نانی نداشت اما  از او به عنوان الگویی حرفه ای  برای آنها که میخواهند تا ورزش این سرزمین متعالی بماند خلق کردتا راه منصورخان برای تداوم باز بماند. 

 پیشکسوت لاجوردی پوش ایران بین شهرت و محبوبیت با وجود آزارهایی که خواسته و ناخواسته بر او وارد کردند  مصداق بارز محبوبیت شدتا این شخصیت تکرار نشدنی برای همیشه زیبنده فوتبال ایران زمین شود.

پورحیدری  چه آن زمان که بازیکن بود و چه زمانی که به عنوان مربی و سرپرست برای استقلال تلاش می کرد به معنای واقعی  نقش آفرین بود  و نباید و  نمی‌توان به سادگی از کنار زحماتی که برای آبی پوشان پایتخت کشیده  گذشت.

میخواهم از روزهای نه چندان دور عکسهای یادگاری بگویم ،شما هم به یاد دارید همان تصاویری  را می گویم که در کنار پیکر نحیفش گرفتند تابا بزرگی  نامش، برای خود نامی بسازند،الحق که  افرادی چون منصورخان پورحیدری،جسم نحیفشان نیز مردگان نام را زنده می کند.

 حالا فقط می شود گفت  منصورخان، مربی دوست داشتنی ،اسطوره ی آرامش فوتبال سرزمینم فقط دیگر آرام بخواب.

نویسنده:اکرم شعبانی