تاریخ انتشار: 1395/09/07 23:02
کد خبر: 246535

جایگاه علم بدنسازی در ورزش کجاست؟

بدنسازی به عنوان یک علم جایگاه ویژه ای در ورزش حرفه ای دارد و اگر نسبت به آن بی تفاوت باشیم، شاید در اوج مسابقات و دوران حرفه ای با مشکلات بسیاری روبرو شویم.
جایگاه علم بدنسازی در ورزش کجاست؟

به گزارش فرتاک ورزشی، قصد دارم جهت جلوگیری از اطاله ی کلام، بدون هیچگونه مقدمه ای به اصل مطلب بپردازم. به گفته اکثر متخصصین علم بدنسازی، در اکثر ورزش ها خصوصا ورزش های گروهی، گهگاه علم بدنسازی از مسائل فنی ، تاکتیکی و تکنیکی در اولویت بالاتری قرار دارد، زیرا اگر ورزشکاری توانایی لازم و آمادگی جسمانی مناسبی نداشته باشد، به هیچ وجه نمی تواند مهارت های خویش را اجرا نماید .

برای ملموس تر شدن موضوع ، این سوال را از خود بپرسید :

 یک ورزشکار 18 ساله دارای مهارت ها، تکنیک و تاکتیک پذیری بالاتری است یا یک ورزشکار 35 ساله؟

برای پاسخ به این سوال ورزش فوتبال را در نظر بگیرید . قطعا یک بازیکن 35 ساله به مدت 17 سال بیش از یک بازیکن 18ساله پاس داده، دریبل کرده، شوت زده، تکل رفته ، کنترل کرده، با سر به توپ ضربه زده و... اما آن چه مانع اجرای این مهارت ها در این سن و سال می شود آمادگی بدنی پایین تر نسبت به یک جوان 18 ساله است .

 مثالی دیگر ، بهترین بازیکن تاریخ ایران( علی کریمی ) را در نظر بگیرید که پس از سال 2004 و کسب عنوان سومی ایران در جام ملتهای آسیا، درحالی که در اوج پختگی فوتبال بود، در اثر عدم شرکت مستمر و منظم  در تمرینات بدنسازی پیش فصل و حتی تمرینات تیمی، روز به روز افت بیشتری کرد .

IL3CFfTigWHB

به گونه ای که تا قبل از رفتن به شالکه آلمان در اوج دوران افول ورزشی خویش قرار داشت و همه کارشناسان، فوتبال وی را تمام شده می پنداشتند. هر چند هنوز یکه تاز میدان ها بود ولی دیگر آن علی کریمی سابق و مارادونای آسیا نبود. دلیلش این نبود که تکنیک های و مهارت هایش را از یاد برده باشد، بلکه این افت بدنی و اضافه وزن بود که مانع این درخشش می شد و همانطور که در خاطر دارید، پس از حضور معجزه گونه ی 6 ماهه در شالکه، آن هم در سن 33 سالگی، در اثر اراده ی ستودنی خویش و تمرینات طاقت فرسای فیلیپس ماگات، به اوج آمادگی بدنی رسید و پس از آن در بازگشتی شکوهمند به فوتبال ایران، همگان بازی های درخشان وی، از جمله داربی معروف پایتخت که همه را انگشت به دهان و مسحور جادوی خویش کرد را به خوبی به خاطر دارند .

پس از همین مثال ساده به خوبی می توان فهمید که دارا بودن آمادگی جسمانی مناسب، نقش عمده ای در اجرای بهینه مهارت ها بر عهده دارد .

لذا می بایست مربیان و بازیکنان، تا آن جایی که برایشان مقدور است، بحث بدنسازی را جدی گرفته و از علوم مکمل هم چون ماساژ  آب درمانی، کمک های اولیه، پزشکیاری، تغذیه، علم تمرین، هیپنوتیزم، یوگا، کار با وزنه ( انواع ورزش هایی که در بالا بردن قابلیت های بدنی و ذهنی کمک می کنند )...سر رشته  داشته باشند و با مطالعات گسترده و پیگیری فراوان، جهت یادگیری  این علوم، با تلاش و تفکر در ذهن خود ایده پردازی نموده و تمریناتی جدید مطابق با علوم موجود و متناسب با نیاز خویش طراحی نمایند .

در واقع از 100% آنچه در سطوح بالا سبب افتخار آفرینی و قهرمانی می شود ، 50% به آمادگی جسمانی و 50% به مهارت ، هوش، خلاقیت ، تکنیک و تاکتیک و.. ورزشکار بستگی دارد .

یکی از مهم ترین عواملی که سبب کسب قهرمانی های مکرر می شود، بالابردن و حفظ آمادگی بدنی بالای ورزشکاران حرفه ایست .

همان گونه که میدانید، کشور امریکا و کلا قاره امریکا، دارای بالاترین سطوح علم بدنسازی هستند. گواه این مدعا قهرمانان دو سرعت ( امریکا، باهاماس، جامائیکا، کانادا )، قهرمانان پرورش اندام ( امریکا و کانادا )، بسکتبالیست های مطرح ( لیگ افسانه ای MBA )، اسطوره های دنیای بوکس (امریکا و کوبا ) ، کشتی گیران مطرح ( امریکا ، کانادا و کوبا ) و حتی والیبالیست های ( کوبا، برزیل، امریکا، آرژانتین) می باشند که از این فاکتور بالا بودن علم  آمادگی جسمانی نهایت بهره را برده اند .

در ورزش مهیج کشتی نیز بارها دیده اید که قهرمانان ایران و روسیه علی رغم برتری فنی و تکنیکی، در مقابل قهرمانان ایالات متحده سر تعظیم فرود آورده اند . زیرا کشتی گیران امریکا (مثلا جوردن باروس ) با آمادگی مثال زدنی خویش، اجازه اجرای هیچ فنی را به هیچ حریفی نداده و نمیدهند .

والیبالیست های آنان نیز با پرش های معجزه گونه، فرصت قدرت نمایی از هر حریفی را می گیرند .

L1MToBlsFleU

 

کارلوس کی روش پس از صعود ایران به جام جهانی 2014 ، با خود بسیار اندیشید که تیمش به هیچ طریقی نمی تواند طی زمانی 6 ماهه، از نظر تکنیکی، تاکتیکی و...حریفی قدرتمند جهت تقابل با نیجریه و آرژانتین باشد ، ولی این مربی زیرک  و با دانش پرتغالی راه حلی کلیدی پیدا کرد .

کی روش پی برد که با بالا بردن آمادگی جسمانی بازیکنان خویش، می تواند در حد قواره جام جهانی حاضر شود. به گونه ای که در فرایند آماده سازی تیم ، حتی از یک مربی کار کشته رشته های رزمی نیز برای تحقق این هدف بهره جست  و توانست در اقدامی سنجیده و به جا، میانگین دوندگی 9 کیلومتر در طی 90 دقیقه بازیکنان تیم ملی ایران را به محدوده 12 کیلومتر در طی یک بازی (درحدود استانداردهای جهانی ) نزدیک کند .

در واقع هدفش این بود که اگر نمی توانیم در اکثر زمینه های تاکتیکی، تکنیکی و مسائل فنی پا به پای آنان پیش برویم  ولی حداقل تلاش می کنیم به اندازه آنان و چه بسا بیش از حریفان بدویم تا بتوانیم پرس کنیم و ضد حملات برق آسا بزنیم  .

کارلوس کی روش توانست با این روش ، ضعف های تاکتیکی و فنی تیمش را تا حدودی جبران نموده و در این خصوص صحیح ترین تصمیم را گرفت .

 این روش جواب داد و به جز بازی آخر ایران که تیم ما با 1 بازی باز ، بدون هدف و بی انگیزه و به علت سایر مسائل فنی دیگر که در این مجال نمی گنجد بازی نمود، در 2 مسابقه نخست واقعا همه دنیا و حتی خود ما را متحیر کرد .

پس مربیان و ورزشکاران زحمتکش توجه فرمایید که اگر بتوانیم روی بدنسازی یک تیم ورزشی بصورت اصولی و کافی کار کنیم، این اقدامات سایر ضعف های فنی را تا حدود زیادی پوشش داده و بار برخی مشکلات فنی و تاکتیکی تیم را به دوش میکشد .

نویسنده: محسن بابادی

 


کپی لینک کوتاه خبر: https://fartakvarzeshi.com/d/3k9z6x

اخبار مرتبط



آخرین اخبار


حرف های جدید رامین رضاییان: تشکر من ربطی به هیچ مساله ای نداره، همین!+عکس

پاسخ غیر مستقیم کی روش به انتقادات علی کریمی
جدیدترین پیام سرمربی تیم ملی؛