شفر چگونه استقلال را متحول کرد؟

استقلال منصوریان از نظر تاکتیکی تیمی آشفته و سردرگم بود. منصوریان وقتی در ابتدای فصل قصد تغییر روش بازی استقلال را کرد به دام افتاد و خیلی زود جایش را در فصل جدید به جانشین آلمانی‌اش سپرد. استقلال فصل پیش تاکتیکی مبتنی بر داشته‌هایش از نظر بازیکن در پیش گرفته بود اما منصوریان در فصل جدید به صرافت تغییر تاکتیک و سبک بازی تیمش افتاد و وقتی ارائه فوتبال مالکانه را هدف قرار داد، چون ابزار و ملزومات آن نوع فوتبال را در اختیار نداشت و تامین آن شرایطهم نیازمند زمان بود، مجبور به کناره‌گیری از استقلال شد. چه بسا اگر منصوریان زمان کافی در اختیار داشت و بار سنگین نتیجه‌گیری روی دوشش نبود موفق به جا انداختن آن نوع فوتبال در تیمش هم می‌شد. در این مورد نمی‌توان با قطعیت نظر داد.

اما شفر از همان بدو ورودش به دنبال تصحیح اصول ساده تاکتیکی در استقلال برآمد. نکاتی که او به بازیکنانش گوشزد می‌کرد جز اصول ساده ارائه یک فوتبال تاکتیکی و منظم بود که بازیکنان استقلال بدان توجه نمی‌کردند. شفر از همان بازی با فولاد پرسینگ از زمین حریف و بازپس‌گیری توپ در بازه زمانی کم را در دستور کارش قرار داد و همین شد که به یکباره استقلال صاحب یک رکورد بی‌نظیر در بسته نگه‌داشتن دروازه‌اش شد. اما جدا از آن در فاز هجومی نیز شفر ایجاد زوج‌ها یا سه‌نفره‌ها را به خصوص در کناره‌ها در دستور کار تیمش قرار داد که یکی از دلایل درخشش وریا غفوری پس از آمدن شفر همین تاکید شفر به استفاده بهینه از حرکات ترکیبی در کناره‌ها بوده است. مهمترین مهره تاکتیکی شفر هم بدون تردید سرور جپاروفی است که در زمان منصوریان به صورت بهینه و مناسب از او استفاده نشد.

آنچه در دو بازی اخیر استقلال در آسیا و به خصوص در بازی با الهلال به‌چشم آمده، بازی درگیرانه و پرسینگ بابرنامه شاگردان شفر از بالا و از زمین حریف است که باعث شده این تیم سازمان دفاعی مستحکمی در برابر الهلال داشته باشد. در بازی با الریان اما توان استقلال در بازی هجومی و همچنین در مالکیت توپ بیشتر به چشم آمد. چنانچه استقلال بتواند بازی هجومی نیمه دوم مقابل الریان را با سازمان دفاعی مقابل الهلال ترکیب کند، شفر می‌تواند بلوغ تاکتیکی تیمش را جشن بگیرد. اما مشخص است که ارائه این نوع بازی نیازمند آمادگی بدنی زیاد بازیکنان استقلال است.