اینکه برق جدید شیراز چرا به این حال و روز افتاده است برای همگان مشخص و عیان است اما چرا برق نتیجه نمیگیرد! 5 بازیکن اصلی تیم از برق جدا شدهاند و مهمتر از همه، سرمربی این تیم که خلق و خوی خاصی با بازیکنان داشت نیز به یکی از اصلیترین رقبای برق یعنی نساجی پیوسته است که سبب شده تا فشارها روی برق، بیش از پیش شود.
برق در پایان نیم فصل اول یک مدعی بود، اما اکنون از جمع مدعیان فاصله گرفته است. برق در آغاز نیم فصل دوم تساوی امیدوارکنندهای را مقابل ملوان کسب کرد اما تساوی ناامیدکننده مقابل راهآهن انتهای جدولی، نشان داد که اسماعیل اسماعیلی توانایی رستگاری کاکوها را ندارد اما مدیریت، بر انتخاب خود پافشاری کرد و با حمایت از وی، منتظر روزهای خوب برای برق بود.
سه شکست پیاپی و سنگین مقابل تیمهای شهرداری ماهشهر، شهرداری تبریز و اکسین البرز سبب شد تا اسماعیلی، در کرج از سمت خود استعفا دهد و دیگر به شیراز برنگردد. برق علاوه بر ضعف فنی، اکنون از نظر روحی نیز ضعیف شده است. به نحوی که در بازیهای خانگی نیز تحت فشار حریفان قرار میگیرد و هیچ رنگ و بویی از تیم قدرتمند نیم فصل اول ندارد.
اکنون تنها امید کاکوهای شیرازی، به رحمان رضایی است. بازیکن اسبق تیم ملی، سابقه مربیگری در تیمهای راه آهن تهران و تراکتورسازی تبریز را در کارنامه دارد. رضایی در اولین گام، تمامی مربیان برق را اخراج کرد و قصد دارد دستیارانش را به شیراز بیاورد. دستیار اول رضایی، حمیدرضا فرزانه است و باید دید که رحمان رضایی، میتواند فرشته نجات کاکوها برای رتبهای آبرومندانه در لیگ یک باشد، یا خیر!
نویسنده: حسین پنبهکار