شاید از بدشانسی برانکو و پرسپولیس بود که در راه رسیدن به فینال آسیا سد راه تیم فصل گذشته پرسپولیس که به مراتب سرحالتر و آمادهتر از پرسپولیس کنونی بود الهلالی ایستاد که قویترین الهلال ده سال اخیرش بود. چه بسا اگر پرسپولیس کیفیت فصل قبلش را امسال نیز حفظ کرده بود به راحتی به فینال آسیا میرسید چرا که دیگر خبری از الهلال مقتدر فصل پیش نیست. اما همزمان با افت الهلال، پرسپولیس نیز افت کرده تا دو تیم برتر فصل گذشته غرب آسیا راه دشواری برای تکرار موفقیت فصل پیش داشته باشند. پرسپولیس این فصل از هر نظر نسبت به پرسپولیس فصل قبل نزول داشته. نه از بازیهای ترکیبی و مالکانه فصل پیش پرسپولیس خبری است نه از پرسینگ با برنامه این تیم که اجازه خلق موقعیت گل زیادی به حریفانش نمیداد. پرسپولیس کنونی تیمی است با بازیکنان پراشتباه که تنها با برنامههای تاکتیکی برانکو خود را به سلامت تا بدینجای لیگ قهرمانان رسانده. رویای برانکو رسیدن به فینال آسیاست و این را در کنفرانس خبری قبل از بازی با الوصل به زبان آورد. اما شاید خود او بهتر بداند که رسیدن به نیمهنهایی نیز برای تیم فعلی بسیار دشوارتر از فصل پیش است. پرسپولیس در بعد نتیجهگیری خوب عمل میکند و این خود نکته مثبتی برای این تیم محسوب میشود اما از بعد تاکتیکی افت فاحشی نسبت به فصل قبل داشته است.
برگرداندن این پرسپولیس به روزهای اوج فصل قبل، نباید کار سختی برای برانکو باشد. او برای این کار بازیکنانی با انگیزه می.خواهد که تشنه موفقیت باشند. بازیکنانی که بتوانند همانند فصل پیش مانند گله شیران گرسنه بر سر و روی حریف صاحب توپ خود بریزند و شجاعانه و چشمنواز بازی کنند.