نتیجهای در برابر العین که در فاصله چند ماه به واقع شگفتانگیز بود. تفاوت استقلال امشب و استقلالی که در چند ماه پیش در همین زمین گلباران شد دریک کلام بود؛ «کیفیت».
کیفیت بازی استقلال در این بازی و شجاعت و تاکتیکپذیری و گردش صحیح توپ و استفاده بهینه از حداقل موقعیتها تنها به علت تغییر کیفیتی است که در رهبری تیم استقلال مشاهده میکردیم. وینفرد شفر در این بازی نشان داد که کیفیت بالای یک سرمربی تا چه حد میتواند شرایط یک تیم را عوض کند. مرد سفیدموی آلمانی و تیمش کاملا بر بازی مسلط بودند و این در حالی است که بیکیفیتی کادر فنی گذشته باعث شده بود که تیم استقلال از بعد نیروی انسانی در این مقطع فصل با کمبود مواجه شود. به راستی اگر شفر خودش میتوانست تیمش را ببندد چه بسا شرایط تیمی نماینده کشورمان بسیار بهتر هم میشد؟
کیفیت دوم را باید در بازیکنی بدانیم که در نیمفصل به جمع آبیپوشان اضافه شده. مامه تیام بازیکنی بینالمللی که به یقین سطحش حداقل بالاتر از لیگ ایران است. تیام با این که مدت زیادی نیست در ایران بازی میکند به گونهای خود را در تیم جا انداخته که بسیاری از اوقات حرکات دیگر بازیکنان را حدس میزند. البته که نباید زحمات بازیکنان خوب دیگر استقلال نظیر فرشید اسماعیلی و سید حسین حسینی را ندیده بگیریم اما، تیام نشان داد که انتخاب بازیکنان با کیفیت تا چه اندازه میتواند شرایط را برای تیمهای ما عوض کند.
قاطعانه باید اعتراف کنیم که هر چه قدر کیفیت به فوتبال ما بیشتر تزریق شود مشکلات تیمهای ما کمتر هم خواهد شد. بازی امروز استقلال برابر بازی گذشته این تیم در با العین موید همین نکته است؛ همانطوری که شاهدیم بازیهای تیم تراکتورسازی با حضور سرمربی باکیفیتی که به استخدام در آورده است به واقع قابل قیاس با آغاز فصل نیست.
چه خوب است که درسهای شب سوم رقابتهای لیگ قهرمانان آسیا را از یاد نبریم. شبی که تیمهای ما در هیچ میدانی از تیمهای اماراتی شکست نخوردند و باید گفت دو تساوی به دست آمده هم به واقع کمترین حق تیمهای ما بودند. فوتبالمان را با کیفیت کنیم. این فوتبال نیازمند علم و توانائی و تجربه و قابلیتهای حرفهای بیشتری است.