آنالیز| دستور حمله برانکو در 30 دقیقه های پایانی

 پرسپولیسی ها در لیگ هفدهم تنها یک گل را در 30 دقیقه های اول بازی هایشان دریافت کردند که آن هم به دقیقه 4 دیدار هفته ششم مقابل پیکان باز می گردد. شاگردان برانکو که با 10 گل خورده در این 25 هفته عنوان بهترین خط دفاعی لیگ را در اختیار دارند، در رقابت های لیگ قهرمانان آسیا نیز در این بازه زمانی گل خورده ای را تجربه نکرده است.

این عملکرد منحصر به فرد نشان می دهد شاگردان برانکو 30 دقیقه ابتدایی دیدارهای خود را با انسجام و تمرکز بسیار بالایی آغاز می کنند. نکته بسیار مهمی پایه گذار بسیاری از بردهای سرخپوشان بوده و در واقع جعبه سیاه بردهای پرسپولیس به شمار می رود. سرخپوشان در این بازه زمانی ضمن تثبیت روند تیمی خود به به مدیریت بازی می پردازند تا در زمان مناسب به بدنه حریف یورش ببرند. 

پرسپولیس برانکو که اغلب این فصل را با سیستم 2-4-4 به میدان رفته با قرار دادن هافبک های دفاعی که محسن ربیع خواه و کمال الدین کامیابی نیا پایه ثابت های این پست به شمار می روند و گاهی هم حسین ماهینی و احمد نورالهی در آن منطقه به کار گرفته شده اند، ضمن کنترل جریان بازی به نفع خود بار تهاجمی اش را به حریفان دیکته کرده است. وجود هافبک هایی با قدرت بالای حمل توپ مثل امیری، احمدزاده و مسلمان باعث شده بازی مالکانه پرسپولیسی ها مانع از شکل گیری فرصت و فضایی تهاجمی برای رقبا شود.

اما نکته مهم تر صدور فرمان حمله در 30 دقیقه های پایانی است. شاگردان برانکو در 25 هفته سپری شده از لیگ برتر 17 گل را در این بازه زمانی به ثمر رسانده اند که بعد از ذوب آهن بهترین عملکرد را دارند. ذوبی با 21 گله زده در 30 دقیقه های پایانی گلزن ترین تیم در نیم ساعت آخر بازی ها به شمار می روند. 

پرسپولیس که در دور رفت لیگ قهرمانان آسیا با 6 گل زده و 3 گل خورده صاحب بهترین خط حمله و خط دفاع بین نمایندگان کشورمان بود، در 30 دقیقه های آخر بازی های خود 3 گل به ثمر رساند و نشان داد در صورتی که در ابتدا موفق به تثبیت و مدیریت روند تاکتیکی حریف شود می تواند به القاء قدرت تهاجمی اش نتیجه را به سود خود تغییر دهد. نکته ای که در دیدار با نسف قارشی و الوصل امارات به خوبی اتفاق افتاد و می تواند در دور برگشت نیز تکرار شود.