سرخپوشان مراقب باشند؛ شکست‌های ۴۵ دقیقه ای پاک نمی‌شود!

 پرسپولیسی ها در این فصل 32 بار در رقابت های مختلف اعم از لیگ برتر، جام حذفی، سوپرجام و لیگ قهرمانان آسیا رفته اند و تنها 3 بار در طول 90 دقیقه طعم باخت را چشیده اند. پرسپولیسی ها در هفته ششم مقابل پیکان و در هفته بیست پنجم مقابل استقلال طعم شکست را چشیدند. آنها در هفته دوم لیگ قهرمانان آسیا نیز با ارائه یک بازی دور از انتظار نتیجه را به السد قطر واگذار کردند. البته شاگردان برانکو در جام حذفی با قبول شکست در ضربات پنالتی مقابل صنعت نفت آبادان از دور رقابت ها کنار رفتند اما نتیجه این دیدار در 90 دقیقه با تساوی یک بر یک دو تیم همراه بود.

نکته جالب اینکه سرخپوشان در این سه دیدار نیمه اول را نیز بازنده به رختکن رفته اند و در نهایت موفق به بازگرداندن نتیجه به سود خود نشده اند. یکی از نقاط مثبت سرخپوشان به لحاظ آماری اینکه آنها از این 32 دیدار در 29 بازی بدون قبول شکست نیمه اول را به پایان رسانده اند. در واقع این مهم می تواند پاشنه آشیل پرسپولیسی ها در مصاف با رقبا باشد و برانکو باید هم به لحاظ انگیزشی و هم از نظر دارا بودن پلن های مختلف تاکتیکی، پیش بینی شرایط ویژه را نیز داشته باشد. مجید جلالی در نیم فصل اول و وینفرد شفر در دربی 86 با شناخت خوب از روند تاکتیکی پرسپولیس و مسدود کردن کانال های مرکزی و کناری سرخپوشان عملا موفق به مدیریت جریان بازی شدند.

در دیدار با السد نیز همین اتفاق برای شاگردان برانکو افتاد و آنها نشان دادند در صورت عقب افتادن از رقیب، توان بازیابی روحی روانی و استفاده از راهکارهای تاکتیکی برای تغییر نتیجه برخوردار نیستند. اگر به مسابقات لیگ برتر توجه کنید متوجه می شوید پرسپولیس در دیدار برگشت مقابل گسترش فولاد نیمه اول را با تساوی بدون گل به رختکن رفت اما در دقیقه 74 گل اول بازی را دریافت کرد. فشار پرسپولیسی ها در حضور هواداران خود در نهایت در دقیقه 95 جواب داد و آنها به لطف گل دیر هنگام سیامک نعمتی از شکست خانگی گریختند. نعمتی در مصاف با السد نیز در لحظات پایانی موفق به گلزنی شد اما اینبار اختلاف نتیجه و حجم این باخت آنقدر عجیب بود که تغییری در سرنوشت آنها نداشته باشد.

بهرحال برانکو با درس از رقابت های لیگ قهرمانان آسیا در سال گذشته و حذف تلخ مقابل الهلال، باید اصل مهم "بازگشت بزرگ" را نیز در تیمش به یک باور عمیق بین بازیکنانش تبدیل کرده و توانایی را به آنها القاء کند که از باخت هم بتوانند برد بسازند.