لیگ یک| داستان یک بازگشت باشکوه؛ ​دل شیر مس در شیراز با کاپیتان فرزاد!

 بازی برابر سپاسی در شیراز دقیقا محل تحقق همین آرزو بود. جدا از این موضوع مس می‌توانست با کسب نتیجه در این بازی بسیار مهم هفته، توجه مثبت تمام فوتبال ایران را به خود جلب کند و ثابت کند همچنان مس باشخصیت فوتبال ایران بوده است.

مس با پیروزی در این بازی یک بار دیگر به رکورد عالی خود بعد از هفته‌ی بیست ویکم خود و تغییرات در بدنه‌ی باشگاه و تیمش نیز دست می‌یافت و با کسب سه امتیاز در این بازی با ثبت 21 امتیاز از 11 بازی با میانگین تقریبی دو امتیاز از هر بازی یک بار دیگر روند مثبت خود را به رخ همگان می‌کشید.

اما برای این همه، یک مشکل بزرگ وجود داشت. جهنم ورزشگاه دستغیب شیراز با 5 هزار تماشاگر و تیم فجرسپاسی که می‌دانست تمام مسیر صعودش از دل این بازی خانگی عبور می‌کند. از همین رو بود که مس برای رسیدن به اهدافش نیاز به یک دل شیر واقعی برای این بازی بزرگ و در نهایت کسب سه امتیاز آن داشت.

شوک اول برای این بازی در تیم مس بهتر از آنچه که حتی خوشبین‌ترین هواداران مس گمان می‌کرد رخ داد. آمادگی فرزاد حسین‌خانی با وجود یک سال و نیم دوری از میدان بسیار فراتر از آنچه بود که تصور می‌شود و آمادگی بالای بدنی این بازیکن و دوندگی‌های بی‌پایانش و بازی سرشار از غیرت او که بیشتر از هر چیزی به دنبال اثبات خود بود، دست مس را در این بازی خیلی به موقع گرفت.

از سوی دیگر مس در این بازی بزرگ واقعا نیاز به یک بزرگ‌تر در زمین را احساس می‌کرد تا نظم کلی تیم خود را در 90 دقیقه حفظ کند که بازگشت فرزاد حسین‌خانی برای این موضوع به موقع‌ترین زمان ممکن رخ داد و فرزاد در نقش لیدر مس در این بازی آنقدر خوب بود که مس هیچگاه زیر فشار هواداران وحملات سپاسی حتی یک لحظه هم پاپس نکشد.

در روزی که در کنار بازگشت باشکوه حسین‌خانی تمامی تیم مس آمادگی فراتر از همه‌ی بازی‌های قبل خود را پیدا کرده بود، تیم سپاسی بسیار بدشانس بود که به آماده‌ترین مس ممکن در این فصل برخورد کرد. بازیکنان مس در نقاط مختلف زمین دوندگی و جنگندگی فراتر از میانگین کلی خود در این بازی نسبت به کل فصل خود داشتند و این حتی همه‌ی هواداران مس که این بازی را مشاهده می‌کردند متعجب ساخته بود. انگیزه‌های بالای مس برای رسیدن به اهداف شخصیتی خود در این بازی سبب شد در این بازی بسیار مهم که چشم‌های زیادی برروی خود می‌دید، بازیکنان مس یک سروگردن بالاتر از حتی همه‌ی روزهای خوبشان در این فصل باشند.

در خط دفاع دومدافع کناری مس یعنی بخشی‌پور و خلیلی با بازی کم اشتباه خود و پیروزی در اکثر درگیری‌های یک به یک اصلی‌ترین حربه‌ی حملات تیم سپاسی که حرکت از کناره‌ها بود را از کار انداختند ودر قلب دفاع نیز پوشش‌های باقری و آهی و برتری در بازی هوایی اجازه ندادند که عرفانی در دروازه‌ی مس با وجود همه‌ی آمادگی وتسلط خود در دروازه‌ در این بازی پرفشار خیلی به زحمت بی‌افتد.

در کنار فرزاد حسین‌خانی آماده و در روزی که مس در پست هافبک دفاعی ایلی از‌ مصدومان از مطلق‌زاده گرفته تا محمد علیزاده و رضا ستاری را در اختیار نداشت، علیرضا علیزاده هرچند پس از هفته‌ها دوری به میدان برگشته بود و هنوز به طور کامل آن آمادگی صدرصدی را در زمین مصنوعی در اختیار نداشت ولی در کنار حسین‌خانی به خوبی میدان داری کرد وفضاهای بین محوطه و میانه‌ی زمین را به خوبی پوشش داد.

هرچند در ادامه‌ی بازی رامتین سلیمان‌زاده نیز که اصلا پست تخصصی‌اش هافبک دفاعی نیست در دقایق پایانی به جمع آن‌ها اضافه شد تا خط هافبک دفاعی مس تقویت شود و هرچند نشان داد او در پست دفاع آخر بهتر کار می‌کند اما حضورش در زمین بهرشکل برتری عددی مس در میانه زمین را افزایش داد.

مس در این بازی بیش از هر زمانی نیاز به توپ‌گیری و حرکت پا به توب عناصر تهاجمی خود داشت. کاری که سه هافبک تهاجمی مس یعنی حسن‌زاده، میرزایی و غلامرضاپور در این بازی عالی انجام دادند و با حرکت‌های مفید خود اجازه سنگینی بازیدر زمین مس را ندادند و در ضد حملات نیز عالی نقش خود را ایفا می‌کردند.

حسن‌زاده و میرزایی در نقش دو وینگر چپ و راست ضمن کمک به دفاع تیمی با پرس‌هایی که از جلو انجام دادند می‌توانستند با سرعت بالای خود در این بازی برد مس را هم پرگل‌تر کنند که فرارهای عالی آن‌ها چاشنی دقت را به اندازه‌ی کافی نداشت.

اما شاهرخ غلامرضاپور به عنوان یکی از خونسردترین بازیکنان مس دقیقا همان مهره‌ای بود که مس در پشت تک مهاجم خود در این بازی به آن نیاز داشت و توپ‌گیری‌های او و دقت بالای پاس‌هایش آن‌هم در این بازی پرفشار سبب شده بود که بازیکنان دفاعی فجر هیچگاه جرات هجوم بی‌مهابا به خود ندهند.

اضافه شدن‌های مفید غلامرضاپور به حملات مس در نهایت گل او به ماشین‌سازی در تبریز را برای مس در شیراز شبیه‌سازی کرد تا غلامرضاپور تبدیل به یکی از بهترین بازیکنان مس در چند هفته‌ی اخیر شود.

در این بازی شاید بتوان بیشترین میانگین دوندگی را برای مقداد اکبرخواه کنار گذاشت. بازیکنی که شاید بالای 20 بار کل عرض زمین سپاسی را برای پرس بازیکنان فجر طی کرد و به عنوان مهاجم هدف مس برروی اکثر توپ‌های بلند اثر اول را گذاشت تا فرصت بازی برای مس در زمین سپاسی فراهم شود.

اکبرخواه در این بازی به جرات در بین بهترین‌های مس در جرگه‌ی بازیکنان نمره‌ی کامل قرار می‌گیرد و پاس عرضی عالی او به غلامرضاپور برای گلزنی به نوعی نمره‌ی عالی او را برای این بازی کامل کرد.

مس در بازی با سپاسی شاید به جرات یکی از بهترین بازی‌های این فصل خود را ارائه کرد. تیمی با اشتباهات حداقلی، نمایشی غیورانه برای پیروزی در نبردهای نفر به نفر و قرار نگرفتن در جو بازی. مس در این بازی با دل شیر خود یک تیم شایسته در حد تمجید فراوان بود.

نویسنده: سعید قرائی