نگاهی به دو فصل ناکامی بادران؛ قربانیان، سیف اله پور، ربیعی و حسرت های برجا مانده!

نادر دارستانی؛ دو فصل کابوس وار برای بادران و دست اندرکاران آن سپری شد تا هم چنان حسرت صعود به لیگ برتر برای این تیم و مدیرانش هم چنان بر دل باقی مانده باشد، اوج هیجان و استرس های ناشی از آن در طی دو سال گذشته و رسیدن تا آستانه تحقق رویاها و بیم و امیدهای فراوان، در نهایت یک نتیجه به دنبال داشت و آنهم عدم صعود این تیم به رقابت های لیگ برتر بود.

بادران در فصل اول حضور در لیگ دسته اول با اکبرمیثاقیان وارد میدان گردید تا از تجربه این مربی بهره مند شده و بتواند خیلی زودتر از آن چه که فکرش را می کند در سطح اول فوتبال کشور خود را ببیند، اما این تنها بر روی کاغذ می توانست قابل تحقق باشد و در عمل آن گونه که دوست داشتند پیش نرفتند.

میثاقیان که جایگزین محمد ربیعی شده بود، بیشتر از 16 هفته نتوانست بر روی نیمکت این تیم با امکانات دوام بیاورد و خیلی زودتر از آن چیزی که فکرش را می کرد، به طور محترمانه کنار گذاشته شد تا دوباره بخت به محمد ربیعی روی بیاورد تا شاید با شناختی که از تیم داشت، بتواند فرصت را برای قرار گرفتن بادران در بین تیم های مدعی صعود فراهم نماید.

شاگردان ربیعی بعد از حضور این مربی، نتایج خوبی گرفتند و خیلی زود در جمع مدعیان قرار گرفتند ولی مشخص نشد چرا و چگونه در چند بازی این تیم و علی رغم برتری کامل بر حریف، در دقایق پایانی گل دریافت نموده و امتیازات ارزشمندی را از دست دادند و همین باعث گردید در هفته های پایانی بر اثر همین چند امتیاز از دست رفته، رویای صعود به کابوس تبدیل شود.

بعد از این مشخص شدن عدم صعود بادران به لیگ برتردر فصل گذشته، مالک این باشگاه سعی بر این نمود که نشان دهد همه چیز تحت کنترل و برنامه ریزی شده می باشد و تمدید قرارداد محمدربیعی بعنوان سرمربی نشان می داد که از عملکرد این مربی رضایت داشته و می خواهد فصل دیگری را هم با اندیشه های این مربی سپری نماید و راه صعود را برای خود هموار  کند.

ربیعی که بدون اغراق می توان از او بعنوان یکی از مربیان با دانش لیگ یک نام برد، در فصل گذشته نیز تا هفته آخر این تیم را امیدوار به صعود نگه داشت اگر چه 5 هفته به پایان بازی ها امیدها کم رنگ شده بود اما این تیم از چهار بازی توانست 10 امتیاز کسب نماید که مهم ترین پیروزی آنها در برابر نفت مسجدسلیمان بود.

بادران در هفته آخر امید بسیار کم رنگی داشت و باید ابر و باد و مه خورشید و فلک دست به دست هم میدادند تا این تیم  روانه لیگ برتر میشد که این گونه نشد و حتی اگر همه نتایج به سود آنها به پایان می رسید، این ماشین سازی بود که در نهایت بازی پایانی را با پیروزی برابر بادران به پایان رساند تا ربیعی و شاگردانش در نهایت با کسب 59 امتیاز در جایگاه پنجم قرار بگیرند تا رویاهای مالک این باشگاه به تحقق نپیوندد.

بعد از این که بادران نتوانست بریا دومین فصل متوالی به لیگ برتر صعود نماید، زمزمه های غیر رسمی در محافل فوتبالی به گوش می رسید که بادران  و خونه به خونه در اعتراض به برخی اتفاقات خارج از مستطیل سبز، دیگر تمایلی به حضور در مسابقات ندارند و می خواهند دور فوتبال را خط قرمز کشیده و عطایش را به لقایش ببخشند.

اما بعد از گذشت چند روز و زمانی که تب فوتبال و ناراحتی های مدیران این باشگاه  کمی فروکش کرد، شاهد این موضوع هستیم که بادران می خواهد هم چنان بخت خود را برای صعود به لیگ برتر بیازماید و در مهم ترین اتفاق، سناریوی سال قبل نیز دوباره اجرا گردید و با تایید عملکرد محمد ربیعی توسط دکتر قربانیان مالک این باشگاه و توافق برای فصل آینده، مهم ترین تصمیم مدیریتی برای فصل آینده لیگ دسته اول در این باشگاه گرفته شد.

اما باید دید که آیا  قرار بر این است که روال این باشگاه هم چنان این گونه و هم مانند د فصل گذشته پیش برود یا این که مالک باشگاه و تیم مدیریتی نقاظ ضعف و قوت را شناسایی کرده و به این نتیجه رسیده اند که ضعف فنی نبوده و بلکه در جای دیگری لطمه بر پیکره این تیم وارد شده است.

اگر بخواهیم واقع بینانه به موضوع نگاه بیندازیم متوجه می شویم که برخی از اتفاقات غیر فوتبالی بر سر برخی از تیم های مدعی همواره وجود دارد که از جمله می شود به موضوع مهم شرط بندی، جادوگری، تبانی و... اشاره نمود که سالیان سال است همه از آن سخن می گویندو هنوز عزم جدی برای مقابله با آن صورت نگرفته است اما آیا تنها این موضوع بادران را از قافله صعود باز نگه داشته است یا اتفاقات دیگری نیز وجود داشته است؟!

باید قبول کنیم که آن چه بادران را برای فصل آینده آماده رقابت ها خواهد نمود، تغییر در تفکرات مدیریتی و خارج از تصمیم های فنی می باشد اگرچه در ابعاد فنی و برخی تصمیم گیری ها و در پاره ای از اوقات برخی اتفاقات درون تیم نیز باید بازنگری شود اما سیستم مدیریتی و نگاه به فوتبال از زوایای مختلف می تواند آنها را به درک درستی از عدم نتیجه گیری در دوف صل گذشته برساند با این توضیح که بدانیم در سه فصل  قبل و در لیگ دسته دوم و در هفته پایانی نتوانستند به لیگ یک صعود نمایند که این می تواند برخی از اتفاقات درون تیمی و مدیریتی را در هفته های حساس مشخص نماید و بایستی ریشه یابی شود.

جان کلام این که بادران پتانسیل های صعودبه لیگ برتر را دارا می باشد اما عدم اشراف به راه های مقابله با مشکلات که متاسفانه در این تیم به وفور دیده می شود شاید دوباره مانع از صعود این تیم به لیگ برتر شود و بر حسرت های برجا مانده از دو فصل گذشته بیافزاید و نباید هم چنان اصرار داشته باشند که درب بر روی یک پاشنه بچرخد، معلوم نیست دوبارر در پایان فصل پیش رو، باز هم شاهد حسرت بر دل مانده برای صعود بر دل مدیران این تیم باقی مانده باشد.